Jelte Bakker

Van de 85 hectare die Jelte bezit, heeft 36 hectare legselbeheer en zestien hectare een uitgestelde maaidatum. Tien hectare is maisland. Daarnaast pacht de familie dertig hectare natuurland van It Fryske Gea. De koeien mogen in de wei en leveren jaarlijks zo’n 300 ton vaste mest.

Jelte heeft altijd aan weidevogelbeheer gedaan. Sinds 1998 kon hij beheersovereenkomsten afsluiten en kreeg hij geld voor wat hij altijd al deed. Maar het weidevogelbeheer is sindsdien wel intensiever geworden, aldus Jelte: “Vroeger maaide je om de nesten heen, maar daar kom je er nu niet meer mee. Het is nu een totaalplaatje met plasdras en vaste mest.”

Predatiebeheer wordt ook steeds belangrijker. Om een beeld te krijgen van de rovers in zijn land, plaatste Jelte nachtcamera’s op strategische plaatsen. Hij spotte onder meer een steenmarter, maar zag ook een kat een nest leegroven. Ook ratten bleken de nesten te kunnen vinden.

Jelte: “Vroeger zaten op alle percelen weidevogels, maar nu zitten ze geconcentreerd op enkele percelen - steeds meer gegroepeerd in clusters. Daarmee kunnen ze samen de roofvogels verjagen, maar vormen ze tegelijkertijd een gemakkelijke prooi voor de predatoren. Je zou er eigenlijk een muur omheen moeten zetten.”

Volgens Jelte hoeft hij niet biologisch te boeren, want dat is geen voorwaarde voor een goed weidevogelbeheer, evenmin als extensief boeren. Als gangbare boer heeft hij zijn hele bedrijfsvoering op de vogels afgestemd. En daar geniet hij van. Om zijn passie te delen, nodigt hij geregeld basisscholen uit en geeft hij gastlessen aan het Nordwin College.

Jelte: “We zien natuurbeheer als een kans en laten de maatschappij zien dat we goed op de vogels passen. Maar een gezonde bedrijfsvoering is net zo belangrijk. Het is een voortdurende afweging tussen dierenwelzijn, milieu en bedrijfskosten.”