Wat hebben boerenlandvogels nodig?

Kruiden en bloemen verdwenen uit de meeste Nederlandse weilanden om plaats te maken voor eentonig ‘turbogras’, het Engels raaigras. Boerenlandvogels voelen zich daarin niet thuis. Tussen boterbloemen, veldzuring of koekoeksbloemen vinden ze veel meer insecten. Hoe rijker de weide, hoe meer muggen, rupsen en kevers. Dit is het voer voor vooral jonge vogels. Zij vinden in de kruidenrijkdom ook beschutting tegen roofdieren.

Nesten verscholen in het gras en kleine kuikens die waggelend hun evenwicht proberen te bewaren tussen de graspollen: ze hebben geen schijn van kans tegen de enorme maaimachines die alles wegmaaien wat voor hun wielen komt. Jonge weidevogels worden groot in een weiland dat pas na 15 juni (of liever nog later) gemaaid wordt.

Wat geldt voor de weilanden, geldt ook voor onze akkers. Waar zie je nog korenbloemen of klavers in de akkers of langs de randen? Kwartel, patrijs en veldleeuwerik zoeken deze plekken op. Meestal worden de akkers al voor de winter geploegd. Helaas! Gebeurt dit niet, dan vinden de akkervogels tussen de planten het hele jaar door beschutting en voedsel.

Veel weilanden zijn voor vogels te droog. Water wordt bewust snel afgevoerd, want dan kunnen de boeren gemakkelijker en eerder hun drijfmest uitrijden en het gras maaien. Vogels houden juist wel van water: van slootkanten en van ondiepe plassen met modderige oevers. Daar is de grond drassig en kunnen ze met hun lange snavels naar bodemdieren zoeken. Langs sloten bloeien weer andere planten en ook daar vinden vogels schuilplekken en insecten.

Op het boerenerf leven van oudsher ook veel vogels. Natuurlijke beplanting en open schuren en stallen (boerenzwaluwen!) zorgen ervoor dat ze zich welkom voelen. In de tuin, op het erf en in de stal vinden vogels voedsel en nestmateriaal. Een tuin vol wilde bloemen en kruiden trekt insecten aan. Die zijn weer voedsel voor de erfvogels.