Crezéepolder: onontdekt vogelgebied

Eiland IJsselmonde ligt onder de rook van Rotterdam, ingeklemd tussen Oude en Nieuwe Maas en de rivier de Noord. Hier vindt u bijzondere natuur: enkele van de laatste grienden van Nederland, ruige stormbossen en bijzondere polders met volop vogels. Soms liggen de gebieden goed verstopt, tussen industrie, woonkernen en meubelboulevards, maar eenmaal aangekomen is het er schitterend wandelen, fietsen, varen én vogels kijken.

Het is fris op de Oostmolendijk. De zon is net op en aan de overkant van de rivier ligt Alblasserdam nog in diepe rust. Er is gisteren een grote pieper gezien in de Crezéepolder en ik moet bekennen: dat steekt een beetje. Ik woon op vijfhonderd meter van dit natuurgebied, maar de zeldzame vogels weet ik stelselmatig te missen. Daarom vandaag vroeg op pad!

Op de palen bij de voetgangersbrug zitten meteen twee witgatjes. Ik tijger op ze af; want ik wil die schuwe steltlopers filmen. Inderdaad, schuw zijn ze, dus terwijl ik een centimeter te ver tijger, vliegen ze op. De najaarstrek is in volle gang en ook boerenzwaluwen en huiszwaluwen zwermen rond.

Op naar het eerste vogelkijkscherm. Er zijn er twee in de Crezéepolder, vrijwel tegenover elkaar. Kneutjes, putters en gele kwikstaarten vliegen voor me uit. Een tapuit dwarrelt op. Hier zag ik vorig jaar om deze tijd een paapje. Wat zeg ik: bij laag water scharrelde er een week lang een porseleinhoen door het plukje riet bij het scherm. Urenlang zat ik er geknield in de blubber. Vandaag heeft een fuut een vis gevangen en daar heeft hij duidelijk moeite mee. Een zoutwatervis die zich te ver landinwaarts waagde.

Naar meeuwen kijk ik zelden. Maar dan valt me een vreemde snavelkleur op. Gelukkig hebben we sociale media en nog geen minuut later krijg ik reactie: een derdejaars geelpootmeeuw. Zeldzaam is hij niet, wel bijzonder. Ik wandel verder. Om de zoveel meter vliegt een stel watersnippen op. Het laat zien dat het loont om als eerste een natuurgebied te betreden: dan zie je tenminste nog eens vogels! Later lees ik op waarneming.nl dat er ook een bokje is gezien. Die heb ik dan weer gemist.

‘Heb je hem al gezien?’ vraag ik aan een man op de brug. Die ‘hem’ is de ijsvogel. De brug naar de Gorzen is een van de beste plekken om de ijsvogel te zien en ook vandaag hebben we geluk. Dan het trapje naar beneden, het modderpaadje op. Meerkoeten, een enkele watersnip en een oeverloper vliegen op. Ik passeer het tweede vogelkijkscherm. In de rietkraag volg ik de kleine karekieten. In deze rietpartij zag ik een paar jaar geleden ook een zwartkopgors opduiken.

Op de terugweg naar de auto komen de roofvogels: buizerds en torenvalken. En ook de slechtvalk laat zich weleens in de Crezéepolder zien. Die inspecteert dan vanaf de brug zijn gebied. Ook ik inspecteer het mijne. Het was een mooie tocht. En wie weet krijg ik een volgende keer weer een bokje of grote pieper voor de camera. Dromen moet je koesteren.