Raadselachtig torenvalk-gedrag

"Toen ik op mijn 55ste met pensioen kon vanwege een fusie op het werk, was er ineens volop tijd voor mijn passie: natuur en fotografie. En om verre reizen te maken met Cor, mijn echtgenoot, die deze passie deelt. Toch staan we niet altijd op dezelfde plek, want wij hebben onze eigen manier van fotograferen. Het fotograferen in de natuur is een leerproces. Ondanks de vele jaren, maak ik toch nog fouten en vind mezelf dan even stom. Er zijn minder goede, maar ook zeer verrassende momenten. Je blijft kritisch en probeert iedere keer wat nieuws."

"Ik probeer foto's met een verhaal te maken. Foto's die gevoel tonen, zoals deze torenvalken. Het was ongelooflijk hoe het mannetje het vrouwtje steeds in bedwang hield door op haar poten te staan. Dit gedrag is voor mij een raadsel. De foto is in oktober dit jaar genomen bij het wad van Noord-Friesland."

"Het was Cor die mij attent maakte op de vechtende valken. Hij hoorde ze van verre. Eerst speurde hij de lucht af, maar even later zag hij dat ze juist op de grond aan het vechten waren. Ik had mijn 100-400 mm lens bij me en liep voorzichtig die kant op. Ze waren zo druk bezig met hun gevecht, dat ik vele foto's kon maken voordat vier wandelaars te dichtbij kwamen en de valken er vandoor gingen."

"Mijn favoriete vogel is de ijsvogel. Zo klein, zo kleurrijk en zo snel. Ik wilde zo graag een ijsvogel fotograferen, dat Cor en ik eens zes uur tevergeefs in een vogelkijkhut zaten, hopend op een ijsvogel. Ik was zo blij toen ik hem op een keer wel in het vizier had. Ver weg, maar ik had hem! Inmiddels heb ik honderden foto's van de ijsvogel en vele van dichtbij. Bij deze foto van de ijsvogel voelde ik sympathie voor de vis. Hij kijkt zo wanhopig."

"Fotograferen is soms ook afzien. Wij waren in het vroege voorjaar in Zweden om kraanvogels te fotograferen. Magnifieke vogels! Het was ijselijk koud en er stond een meedogenloze wind. Ik droeg een wollen muts, capuchon met bont, twee paar handschoenen, dikke trui en winterjas. Toch had ik het koud. Cor gaf mij een van zijn jassen. Geen gezicht want hij is lang en ik ben kort. Maar wie let er op de mode!"

"Inmiddels was iedereen wijselijk naar binnen gegaan bij het bezoekerscentrum. Alleen wij tweetjes bleven stug doorgaan met fotograferen. 26.000 kraanvogels zien, is tenslotte een ‘once in a lifetime’ gebeuren. Op een gegeven moment kwam er iemand naar buiten met een camera. Maar niet om de kraanvogels te fotograferen. Hij fotografeerde ons, als doorzetters in de kou met onze gekke outfits!"

"Toen ik Cor leerde kennen. Hij is een groot vogelliefhebber en door zijn enthousiasme en kennis werd ik besmet. Soms ben ik nu zelfs fanatieker dan Cor. Samen genieten wij enorm van de natuur, die vol zit met verrassingen. Wij zijn vaak samen op pad, omdat we niet alleen vogels fotograferen, maar alles in de natuur. Dat is puur genieten."

"Fotograferen = observeren = gedrag herkenning = beter fotograferen. Dat vergt veel geduld, maar de beloning is groot. Je hoeft je niet te meten met al die mensen met grote lenzen. Ook zij zijn eens met kleiner begonnen. Oefening baart kunst. Genieten van de natuur en waar je mee bezig bent is het belangrijkst."

"En soms heb je gewoon een beetje geluk nodig. Zo zag ik in het Nationaal Park De Hoge Veluwe eens drie mannen op de grond zitten met enorme lenzen, turend naar een boom. Terwijl ik daar stond, zag ik achter hen op een tak een roodborst zitten. Natuurlijk moest ik die fotograferen. De mannen stonden op en ik vroeg waar ze naar zochten. Dat was de zeldzame kleine vliegenvanger, net nog hier gezien. Ik liet mijn foto zien en wat bleek? Ik had de kleine vliegenvanger gefotografeerd die op een tak achter hun rug zat met zijn rode borst!"