Het archetype Corona-vogelaar

“Waarschijnlijk ben ik het archetype Corona-vogelaar. Zo één die luistert met zijn iPhone in de lucht. Maar, inmiddels ook met een telelens rondloopt. Want een liefde voor de natuur heb ik altijd al gehad, maar de interesse in vogels en vogelfotografie is pas in 2021 ontstaan.”

“Ik ben 47 jaar en gelukkig getrouwd met Diane. Thuis is het gezellig druk met drie jongens in hun tienerjaren en een Engelse springer spaniël. Ik woon in Bilthoven in een bosrijke omgeving met veel vliegdennen en mooie stukjes heide. Sinds Corona werk ik vooral thuis. Om mentaal en fysiek fit te blijven, voer ik mijn werk zo veel mogelijk bellend én wandelend uit. Tegenwoordig wandel ik dan ook meer dan de hond aankan, maar ze mag gelukkig thuisblijven als ik echt de natuur in ga.”

“Toen ik in maart voor de zoveelste telefonische vergadering naar buiten liep, klonk het fietspompje van de koolmees zo hard dat mijn nieuwsgierigheid werd gewekt. Niet veel later werd een telefoongesprek verstoord door een boomklever op twee meter afstand. Die had ik nog nooit in het echt gezien, maar leeft dus gewoon in het park bij mij om de hoek! Ik denk dat dat mijn ‘spark-bird moment’ was.”

“Daarna begon het grote determinatie spel, dat een vlucht nam toen ik BirdNET (Shazam voor vogels) ontdekte, aangevuld met de app BirdSoundsEurope. Wekenlang heb ik mijn vaste wandelroutes grondig beluisterd en zo’n beetje alle soorten gezien die hier zijn. Echt waanzinnig om een parallelle wereld te ontdekken die er altijd al was. In die periode ben ik ook lid geworden van Vogelbescherming natuurlijk. Dat voelde als een coming out.”

“Hoogtepunt in de buurt was de boompieper die in juni dagelijks baltsend parachuteerde boven het hondenpark. Als die weer terugkomt dit jaar, sluit ik niet uit dat ik een traantje laat van geluk. De intensiteit waarmee ik nu besef en beleef dat dat mooie vogeltje naar Afrika vliegt en weer terugkomt voelt als een verrijking van mijn leven.”

“Terwijl de vogelaar in mij ontwaakte, werd mijn ontwikkeling aangewakkerd door de Vogelspotcast van Arjan Dwarshuis en Gisbert van Baalen. De energie van Arjan is aanstekelijk en de informatiedichtheid is door zijn kennis enorm. Gisbert geeft Arjan zijn podium, maar doet dat subtiel en geestig, waardoor de formule werkt.”

“In juni kwam ik er achter dat je op dagjeindenatuur.nl een excursie met Arjan kan boeken. Dat heb ik direct gedaan, maar ik moest wachten tot 23 januari. Ik vind het inmiddels hilarisch dat ik in juni dacht dat die excursie in de winter niet zo interessant zou zijn. Dat vogelen vooral leuk is in het voorjaar. Iedereen die dit leest weet natuurlijk dat dat niet zo is.”

“De online vogelgids van Vogelbescherming heb ik honderden keren geraadpleegd. De ANWB vogelgids had ik achteraf veel eerder moeten aanschaffen. Ook het boek van Jesse Zwart ‘Een vliegende start’ vind ik perfect voor de eerstejaars vogelaar.”

“Toeval bestaat niet, maar de foto is gemaakt tijdens die excursie op 23 januari met Arjan. Sterker nog, ik denk dat Arjan degene was die ons wees op de spreeuwen. Hoe kan het ook anders, want hij ziet alles eerder.”

“Eigenlijk wel, want op 19 januari 2020 heb ik in Geldermalsen zwermende spreeuwen gefilmd en op YouTube gepost. Dus nog vóór ik vogelaar werd. Daarnaast is het winterkleed van de spreeuw waanzinnig. En ik heb begrepen dat ze 67 andere vogelsoorten imiteren. Muzikaal superieur dus. Na deze foto van de maand zullen de spreeuwen voor mij altijd extra bijzonder zijn!”

“Ik zit midden in mijn ontdekkingsfase, dus een echte favoriet heb ik nog niet. Maar afgelopen najaar heb ik wel mijn top-3 gekozen van Nederlandse vogels die ik wilde zien: de zeearend, de blauwborst en het baardmannetje.”

“Het baardmannetje heb ik op 27 december ontdekt in de Eempolder. De zeearend heb ik voor het eerst voorbij zien flappen een uurtje voor deze foto van de maand werd gemaakt. En de blauwborst: ik kan niet wachten tot ik er in het voorjaar hopelijk één zie.”

“Tweede kerstdag ging ik, geïnspireerd door de Vogelspotcast, naar de Gouwzee om voor mij nieuwe soorten eenden te zien. De lucht was strakblauw, met temperaturen rond het nulpunt en een gure, harde oostenwind. Op de dijk tussen Monnickendam en Marken kon ik alle eenden perfect zien, met de zon in mijn rug. Ineens kwam uit het niets van rechts een grote vogel langs vliegen. Ik dacht eerst dat het een kraanvogel was, maar het was een juveniele flamingo. Een flamingo in de vrieskou tijdens Kerst vlakbij Amsterdam! Zonder foto zou niemand me geloven.”

“Inmiddels weet ik natuurlijk al precies welke scope ik ontbeer en wat mijn volgende camera, lens en verrekijker worden. Dus het sparen is begonnen, ha, ha, ha. Tot die tijd probeer ik er zo veel mogelijk op uit te trekken en te ervaren hoe mooi de Nederlandse seizoenen voor een vogelaar zijn. Ik ben diep onder de indruk van de dynamiek, maar ook de schaal en schoonheid van de Nederlandse natuurgebieden. En mijn tegeltje sinds Corona? ‘Nederland is echt mooi van dichtbij!’”