Woudaap / Birdphoto
Notitieboekje
Geplaatst op 1 juni 2015
Thuis heb ik een rij notitieboekjes van ongeveer twee meter lengte. Die van Rob Bijlsma is veel langer, want hij leeft van bramen, slaapt meestal in het veld en schrijft elke overvliegende houtduif op. Mét de aantekening of hij zijn pootjes ingetrokken heeft of niet. Daar heeft hij dan een heel goede reden voor bedacht. Dat is heel knap, daaraan herken je de onderzoeker.
Maar ik vind die van mij ook indrukwekkend. De oudste boekjes zijn krakkemikkig. Daarna kwam er een reeks best wel sjieke, met zwartgrijs gemarmerde kaften. Let op: genaaid. In de jaren tachtig volgen tientallen spotgoedkope Chinese boekjes, met rode rug en rode hoekjes. De laatste jaren haal ik ze bij Albert Heijn vandaan. Leeslint, elastiekje: kwaliteitje hoor.
Op de rug van elk boekje staat uit welk jaar het is. Soms pak ik er een en lees ik wat. Er is zoveel veranderd in de vogelwereld. Daarmee vertel ik natuurlijk niets nieuws. De krakeend was een schaarse vogel. Woudaapjes, kolonies zwarte sterns, Maarseveense Plassen, 1975. Steenuiltjes aan de Gageldijk bij Utrecht. Zomertortels. Korhoenders in het Gooi! Onvoorstelbaar.
Niet alleen veel vogelsoorten zijn inmiddels bedreigd, ook het notitieboekje is dat. Als ik er nu een tevoorschijn tover in het bijzijn van de Next Generation Birders, glimlachen ze en vragen ze of mijn smartphone leeg is. Ik stamel dan wat over updates van ObsMapp die ik mis, maar ik vind het stiekem vooral leuk om wéér een boekje te vullen. Kijk eens, hoeveel ik vogel! Bovendien: door gebruik van handschrift onthoudt een mens iets beter dan wanneer hij typt, las ik laatst. Ik bedoel maar.
Maar ja. Wanneer zag ik dat laatste woudaapje bij Maarsseveen ook al weer? Was dat nou in 1976, 1977 of misschien toch nog later? Knellende vragen. Dus ben ik mijn waarnemingen met terugwerkende kracht aan het invoeren in Waarneming.nl. Ik ben al bij 2007. Nog vijfendertig jaar te gaan. Nog anderhalve meter.
