Coronasteun helpt vogels in Afrika beschermen

Coronacrisis of niet, vogels trekken zich er niets van aan. Ook dit najaar gaan miljoenen trekvogels op de wieken richting hun overwinteringsgebieden in Afrika. Onze lepelaars, grutto’s, wielewalen, nachtegalen en strandplevieren leggen duizenden kilometers af om daar voedsel en rust te vinden. In het voorjaar komen ze dan weer deze kant op om te broeden.

De Afrikaanse Birdlife Partners doen er alles aan om de ‘vogeltankstations’ in hun landen te beschermen tegen de vele bedreigingen die je daar tegenkomt, zoals oprukkende droogte, bomenkap, intensivering van de landbouw en verstedelijking. Vogelbescherming werkt, met de steun van onze leden en geldschieters, al jaren samen met Partnerorganisaties op het Afrikaans continent aan de bescherming van de belangrijkste vogelgebieden. Om zo langs de gehele trekweg van vogels te zorgen voor een parelsnoer van goed beschermde leefgebieden. Vogelbescherming helpt op die manier ook mee om sterke natuurorganisaties te creëren in landen waar het bestaan van zulke organisaties helemaal niet vanzelfsprekend is.

Veel van de vogels die in Nederland broeden, overwinteren met name in West-Afrika. De Aftout-lagune in Mauritanië is zo’n favoriet ‘vogeltankstation’, waar afgelopen jaren dankzij alle inspanningen mooie resultaten zijn geboekt door BirdLife Partner Nature Mauritanie, een van de vogelbeschermingsorganisaties waarmee Vogelbescherming nauwe banden heeft.

Maar het beschermen van dit soort waardevolle vogelgebieden is nooit een zekerheid. En daar kwam in het voorjaar van 2020 de coronapandemie ineens bovenop. De wereld stond volledig op z’n kop; land na land sloot de grenzen, het openbare leven viel stil en thuis werken werd het devies. Dat laatste bleek in veel gevallen snel te regelen, ook bij Vogelbescherming. In veel Afrikaanse landen was dat een heel ander verhaal.

Jaime García Moreno heeft namens Vogelbescherming veel contacten met de Afrikaanse vogelbeschermers. “Ook zij kregen te maken met lockdowns. Met al onze voorzieningen was dat in Nederland vaak goed te ondervangen. Maar in Afrika heeft bijna niemand een laptop van het werk en niet overal werkt het internet goed. Organisaties konden niet zomaar overschakelen op werken vanuit huis, en aanpassingen brachten plotselinge hoge uitgaven met zich mee. En dus vielen projecten stil en kwamen vogel- en natuurbeschermingsorganisaties in de problemen.”

Operationeel blijven werd een probleem. Jaime: “Daarbovenop vielen inkomstenbronnen plots weg met alle gevolgen van dien. Zoals op de Seychellen. Ecotoerisme is hier één van de belangrijkste inkomstenbronnen. Dat viel in één klap weg doordat wereldwijd de grenzen dicht gingen. Nature Seychelle, de lokale Birdlife Partner, kon de kosten voor monitoring, onderzoek en veldwerk niet langer dekken. De bescherming van het belangrijke vogelreservaat Cousin Island Special Reserve dreigde in gevaar te komen. En dit is slechts één van de vele schrijnende voorbeelden.”

Om deze reden heeft Vogelbescherming eind 2020 leden gevraagd om een extra donatie. Daarmee hebben we intussen 11 Afrikaanse BirdLife Partners financieel kunnen ondersteunen in deze moeilijke en uitzonderlijke tijd. Computers en telefoons konden worden aangeschaft, net als internetbundels, verzekeringen konden worden doorbetaald en projectmedewerkers konden hun aanstelling behouden. Het werk van jaren kreeg zo continuïteit en vele beschermingsprojecten konden daardoor tóch doorgang vinden.

Jaime: “De Afrikaanse Partners zijn Vogelbescherming echt enorm dankbaar. De problemen zijn nog niet overal opgelost, de economische effecten van de pandemie zijn nog niet voorbij, maar dit is al een enorme stap. Dankzij onze steun konden de organisaties blijven opereren ten gunste van vogels. Komende tijd houden we een vinger aan de pols en blijven we bekijken hoe we gezamenlijk zoveel mogelijk kunnen blijven doen voor de vogels.”