Broedseizoen 2019: miserabel en formidabel

Een hoogtepunt dit jaar is toch wel het aantal vogelsoorten dat in onze tuin heeft gebroed: bijna 20! Met sommige ging het gewoon rechttoe rechtaan prima, maar er waren ook een paar bijzondere of ellendige belevenissen.

Het broedseizoen begon met de ransuilen die in de zwarte els het oude nest van de houtduiven gepimpt hadden. De duiven waren toch al verhuisd. Al snel daarna volgden de huismussen en spreeuwen die hun vaste posities onder het dak innamen. De steenmarter wist echter zijn weg te vinden naar de spreeuwennesten. Hij heeft daar menig spreeuwtje opgepeuzeld en ons regelmatig wakker gehouden met zijn nachtelijke rooftochten… De mussen gingen goed.

Honkvaste vogels zijn de kool- en pimpelmees. Zo zat de pimpelmees weer in het kastje aan het tuinhuis en de koolmees maakt al jaren gebruik van een gaatje in de terrasmuur. Ook de ringmussen hebben hun vaste plek in een nestkast in de walnotenboom. En de grauwe vliegenvanger heeft zijn vertrouwde nest in de berk met uitzicht over de hele tuin. De jonge vliegenvangers hadden het dit jaar maar gemakkelijk, want 2019 was een invasiejaar voor distelvlinders!

Viel het u misschien op hoeveel distelvlinders er dit jaar waren? Het begon bij ons met een hoos in mei. De distelvlinder trekt vanaf december in een aantal generaties van Afrika naar Europa. Onze eerste lading distelvlinders, is dus eigenlijk al hun derde generatie. Maar ze waren te vroeg voor de jongen van de grauwe vliegenvanger. Het tweede nest vliegenvangers had meer geluk: toen kwam de vierde generatie distelvlinders uit hun pop, precies op het moment dat de jonge vogels uitvlogen. Het was een feestmaal. De overgebleven vlinders keren aan het eind van de zomer weer terug naar warmere streken om te overwinteren.

Bij de putter was de appelboom dit jaar meer in trek dan de perenboom, die ze in 2018 hadden betrokken. Begrijpelijk want in 2018 liep het broeden dramatisch af toen er een flinke stortbui over onze tuin trok, dat overleefde hun enige jong niet. Of het nu aan de appelboom ligt of niet, dit jaar kwam het goed.

O ja, dan hadden we natuurlijk dit jaar ook weer drie paar huiszwaluwen aan het huis broeden en -nieuw - vier paar boerenzwaluwen. De extreme zomerhitte was voor de zwaluwen echter een ramp. Door de warmte sprongen sommige jongen - gruwelijk - vroegtijdig uit het nest om de verkoelende schaduw op te zoeken. Dat werd ze fataal, maar gaai en kerkuil hebben er dankbaar gebruik van gemaakt. Gelukkig overleefden sommigen de hoge temperaturen wel: al eerder schreef ik hoe waanzinnig het is om te zien hoe ze leren jagen.

Voor de zanglijster was het miserabel; een van de jonge vogels had een flink abces aan zijn wang en heeft dit niet overleefd. De houtduif deed het dan weer formidabel en sloot het broedseizoen af met wel vier jongen, die eind september uitvlogen. Ondanks of misschien juist dankzij al die broedperikelen kijken we terug op een geweldig periode en we kunnen bijna niet wachten tot het weer voorjaar wordt.