PolderPracht Schiermonnikoog: maatwerk met water

Wateroverlast én uitzonderlijke droogte wisselen elkaar steeds vaker af als gevolg van klimaatverandering. Op Schiermonnikoog weet men daar alles van. In de winter is er vaak overlast van water, in de zomer droogt de Banckspolder steeds vaker uit. Soms stuift het zand zelfs in de rondte, als op een droge steppe. Niet fijn voor boeren en ook niet voor weidevogels. De bodem wordt te hard voor de weidevogels om er voedsel uit te kunnen halen.

Polderpracht Schiermonnikoog beoogt oplossingen door onder meer op een andere manier het water te beheren. Beleidsmedewerker Edwin ter Hennepe van Vogelbescherming Nederland en Arjen Kok, strategisch adviseur van het Wetterskip Fryslân, in gesprek over een voorbeeld van gezamenlijk maatwerk op de Wadden.

“Toen het project Wij&Wadvogels zich aandiende bij de boeren in de Banckspolder op Schiermonnikoog werden we met enige scepsis ontvangen”, vertelt Edwin ter Hennepe van Vogelbescherming. “De gedachte was: er zitten al heel veel vogels op ons land, dus wat kom je eigenlijk doen? Maar wat is het broedsucces en waarom zitten er zo weinig broedende grutto’s op Schiermonnikoog? Samen met de boeren zagen we ruimte voor verbetering, want vooral in een droge zomer staan veel sloten in deze polder kurkdroog. Wij&Wadvogels wil er graag aan bijdragen om die situatie te verbeteren. Dat komt wad- en weidevogels als grutto en scholekster ten goede.”

“Schiermonnikoog heeft een bijzondere watersituatie”, legt Arjen Kok, hydroloog en strategisch adviseur van het Wetterskip, uit. “Meer nog dan in de rest van Nederland, is er jaarrond teveel water. Maar uitgerekend in de periode dat de natuur en de landbouw vragen om hoge grondwaterstanden, is ook de vraag naar schoon drinkwater het grootst vanuit het toerisme. Tegelijk is de beschikbaarheid in voorjaar en zomer het laagst.”

“Al het drinkwater komt op Schiermonnikoog uit één zoetwaterbel op het eiland. Wateraanvoer is niet mogelijk. Wad- en weidevogels en ook toeristen gebruiken uiteindelijk dezelfde voorraad zoet water. Daarom werken we nu aan een integraal waterplan voor het eiland. Een eerste pijler daarvoor is het bergen en vasthouden van regenwater in de natuur en in de polder en het beperken van de vraag naar drinkwater. We moeten bezoekers niet alleen wijzen op de pracht van de waddennatuur, maar ook op de schaarste van water.”

“Een tweede pijler is het hergebruiken van water. Kunnen we misschien met het nóg verder zuiveren van het afvalwater zorgen voor een bron van water om bijvoorbeeld de toiletten mee door te spoelen of de grondwatervoorraad aan te vullen? Dat zijn allemaal zaken die kunnen helpen om de schaarste in de zomer op te vangen.”

Ter Hennepe – zelf oud-medewerker van het Waterschap Amstel, Gooi en Vecht – ziet ook dat zoet water op een klein Waddeneiland een weerbarstig probleem is. “Het Wetterskip en ook de boeren zijn natuurlijk heel huiverig voor zaken als verzilting. Toen wij met de wens kwamen om in het voorjaar water uit de sloten op het land te pompen, om zo een plasdrasparadijsje voor scholekster en grutto te maken, gingen de handen dan ook niet direct op elkaar. Het Wetterskip wilde eerst zeker weten dat die pompen voor plasdrasplekken geen onbeheersbare situaties voor de waterhuishouding zouden veroorzaken. Inmiddels hebben we samen met het Wetterskip drie pompen geïnstalleerd die komend voorjaar water op het land kunnen zetten. Dit voorjaar is zoals iedereen weet ‘nogal nat’ geweest, dus de echte vuurdoop hebben we nog niet gehad.”

Niet alleen veranderingen op het gebied van de waterhuishouding vragen om een andere kijk op de toekomst, zo realiseert Arjen Kok zich. “De landbouw maakt sowieso een transitie door op Schiermonnikoog, met het verdwijnen van een aanzienlijk deel van de melkkoeien. Intensievere melkveehouderij maakt plaats voor extensieve teelt. Snijmaïs maakt plaats voor strokenteelt en meer kruidenrijk grasland. Dat komt de biodiversiteit ten goede. Hydrologisch gezien hoeft er geen enkel bezwaar te zijn tegen deze transitie, sterker nog, deze zullen elkaar alleen maar versterken.”

“Uiteindelijk,” zo stelt Edwin ter Hennepe van Vogelbescherming, “moeten we aan een situatie werken waarbij het overtollige zoete water uit de winter wordt vastgehouden, om ook 's zomers water in de sloten te houden. Dat geldt op dit eiland nog meer dan elders in Nederland. En dat zal alleen nog maar nijpender worden met de verwachte klimaatveranderingen. De winters zullen natter worden en de zomers droger.”

Kok zoekt het antwoord ook in optimalisatie van het waterbeheer. “Traditioneel werken waterschappen en boeren met een zomer- en een winterpeil op hun land. Dat systeem is te rigide geworden. We zullen veel meer naar de actuele situaties moeten kijken. Kan het peil misschien iets verhoogd worden met het oog op een komende periode van droogte? Of moet er extra gespuid worden in verband met dreigende overlast? Het hele winterse overschot vasthouden zal nooit gaan. Dan komen alle polders onder te staan. Maar met meer maatwerk, besparing en circulariteit kunnen we boeren, burgers én de natuur beter bedienen.”