Fotohut van de maand: Diependal

Het is alsof je een grot ingaat. Fotohut Diependal in natuurgebied het Hijkerveld, ligt verborgen aan het eind van een ondergrondse gang. Je hebt het gevoel dat je doordringt tot het hart van het natuurreservaat. En dat is ook zo. Aan het eind van de tunnel kom je bij een gesloten deur met bordjes als: ‘Verboden toegang’ – ‘Fotohut’ – ‘Niet storen’. De sleutel ligt in een kluisje aan de muur, verborgen achter een cijfercode. Altijd spannend of het werkt. Het werkt.

Voordat we ons installeren, beklimmen we eerst de openbare vogelkijktoren via een wenteltrap naast de fotohut. Het is een half uur voor zonsopkomst en we zijn vannacht om 02.30 uur vanaf huis vertrokken om de eerste zonnestralen boven het Hijkerveld te fotograferen. Onderweg zagen we donzen mistdekens op de weilanden liggen. Ons fotografenhart maakte een sprongetje, want nevelslierten bij zonsopgang leveren mooie, mystieke plaatjes op.

Hoe dichter we bij de bestemming komen, des te dichter de mist wordt. En als we vanuit onze toren naar buiten kijken zien we… grijze mist. Hebben wij weer. Van wie was ook al weer het idee om in het holst van de nacht op pad te gaan?

Klik op de foto's om ze te vergroten.

Tijd om onze fotohut te betrekken. Voordat we de luiken openen, gluren we door een kijkgaatje of zich voor de hut al vogels ophouden. Niets. We steken onze fotolenzen naar buiten en wachten. De mist trekt langzaam op. In het riet zingt een kleine karekiet, een zanglijster schalt boven het Hijkerveld uit en ergens roept een waterral. Voor ons een nog lege plas.

Hoe anders was het hier in april. Toen genoten we met volle teugen van baltsende dodaarzen. Deze kleinste futensoort is hier talrijk. Maar de grote attractie van het Hijkerveld is de roodhalsfuut. De voor Nederland zeldzame vogel, broedt hier elk jaar met enkele paren. We zagen ze toen niet voor de hut, maar wel op een andere plas in de buurt.
Die ochtend in april scheen er een waanzinnig mooi ochtendlicht over het gebied, waardoor zelfs hele gewone meerkoeten tot sprookjesprinsen transformeerden.

Vanmorgen blijft het stil. De mist trekt langzaam op en voorzichtig openbaart zich een decor van plassen, waterplanten en rietkragen. Mooie fotogenieke hoekjes, die nog mooier zouden zijn met een vogelmodel erin.

Een blauwe reiger strijkt met een rauwe kreet neer. Het is alsof hij een startsignaal voor zijn vogelcollega’s geeft.

Uit het niets landt een lepelaar en nog een en nog. Even later tellen we er acht. Ze maaien met de snavel heen en weer door het water en weten kleine visjes te vangen. Eentje heeft een grote baars beet. Deze voor lepelaars ‘mega-vangst’ kost de vogel moeite om naar binnen te werken. Maar na een paar pogingen lukt het.

Even later zwemmen er aalscholvers voor de hut, maar die zijn minder succesvol met vissen. Ook de blauwe reiger probeert aan een ontbijt te komen. Eindeloos staat hij uren in vishouding langs de waterkant en weet uiteindelijk een onnozel visje van maximaal drie centimeter te verschalken. Dat kan beter. Onverwachts drentelt een witgatje voor de hut langs. Voor ons een leuke bijvangst.

Net als in april hebben we ook nu waanzinnig mooi licht. Het lijkt alsof in Drenthe de feestverlichting altijd brandt. Mooi gesluierd, sfeervol licht waar fotografen dankbaar voor zijn. Om half tien is het feest voorbij. De zon schijnt genadeloos en het licht is te hard: witte lepelaars bleken uit.

Fotohut Diependal bevindt zich in het natuurreservaat Hijkerveld van Stichting Het Drentse Landschap. Gelegen tussen de gehuchten Oranje en Hijken. Het Hijkerveld behoort tot de grootste heidegebieden van Drenthe en heeft meerdere plassen en vennen met een groot assortiment aan water- en moerasvogels. Dé attractie in het broedseizoen zijn enkele roodhalsfuten.

Ook ‘gewonere’ soorten zie je er: waterral, roerdomp, grote zilverreiger. zeearend, visarend (tijdens de trek), dodaars, zomertaling, wintertaling en ijsvogel. De vogels hebben veel ruimte en moeten maar net voor de hut neerstrijken. Naast de hut bevindt zich een vogelkijktoren die voor alle publiek toegankelijk is. Soms zijn bezoekers luidruchtig en is de verleiding om aan de deur van de fotohut te rammelen groot.

Fotohut Diependal biedt ruimte aan twee personen. Je fotografeert door open luiken, waar camouflagenet als gordijntjes voor hangen. Voor steady foto’s neem je een rijstzak mee of je statief. De hut is gedeeltelijk ingegraven, waardoor je vanuit een laag standpunt over het water uitkijkt. De hut is degelijk en dus enkel via een ondergrondse gang bereikbaar.

Tijdens ons bezoek, met een buitentemperatuur van 30°C, was het er heerlijk koel. Houd er bij normale temperaturen rekening mee dat je er op moet kleden: in de hut is geen verwarming (en geen stroom). In het robuuste bouwwerk heb je slechte telefoon- en internetverbinding.

Fotohut Diependal krijgt van ons **** op een schaal van vijf.

Foto's van Hans Peeters en Rob Kempers.