Pura Vida (2) – vogelgeluk in Costa Rica

De meest kleurrijke vogels vliegen hier om je oren, maar kolibries stelen de show. In de parken bij de hotels, maar ook in achtertuinen van particulieren kom je ze tegen. De kleine snelheidsduivels vliegen van bloem naar bloem om nectar te zuigen. Of ze doen zich te goed aan de opgehangen suikerwaterfeeders. Vergelijkbaar met vetbollen die wij ophangen, maar dan anders. Ze zijn niet schuw en in de fraaiste kleuren vliegen ze op een armlengte aan je voorbij. En snel dat ze zijn! Van elke tien foto’s die ik maak is er misschien een gelukt.

Veel Ticos (Costa Ricanen) dragen vogels en natuur een warm hart toe. Ze voeren ze op een voedertafel, zoals wij dat in de winter ook doen. Maar in plaats van zonnebloempitten en pinda’s voert men hier met bananen, stukjes sinaasappel en ander fruit. Prachtige soorten als zilverkeeltanagers, bontkeelsaltators, blauwkapmotmots en roodrugtangares pikken graag een hapje mee. Zelfs de halsbandarassari, een kleine toekansoort, laat zich door een banaan verleiden.

In Costa Rica tref je een aanbod aan uitgestrekte natuurreservaten aan in meer dan tien verschillende ecosystemen. Wat een rijkdom. Daarnaast kom je in de nevelwouden bomen tegen, die zwaar begroeid zijn met epifyten. Prachtig bloeiende orchideeën en bromelia’s trekken veel insecten en vogels aan. Een enkele boom krijgt daardoor de onofficiële status van een zelfstandig functionerend natuurreservaat. In de rijk begroeide bomen scharrelt een pronkjuweeltje als de halsbandzanger, een vogeltje zo klein als onze pimpelmees.

Costa Rica telt een aantal levende vulkanen, die nog geregeld vuur spuwen of dikke rookpluimen uitademen. Vaak vind je aan de voet van zo’n vulkaan een vruchtbaar en rijk begroeid leefgebied. Zoals bij Monserrat, waar we de laatste ochtend stil worden van het totaal afwijkende landschap. Varenbomen en rijk bloeiende planten, die we niet eerder zagen. Zo’n vulkaan beklimmen is een pittig karwei en geregeld moeten we stoppen om op adem te komen en en passant wat vogels te spotten. Leigrijze berghoningkruiper en geeldijstruikgors zijn alleen vanwege hun prachtige naam al het vermelden waard. En dat terwijl een Costa Rica dwerguil ons nauwlettend in de gaten houdt.

Natuur en cultuur kunnen te lijden hebben van de toeristische industrie. Er zijn op de wereld voorbeelden te over waar rijke natuurgebieden opgeofferd worden aan monsterlijke hotels en resorts. Waar de winst terecht komt bij multinationals in plaats van bij de plaatselijke bevolking. Costa Rica is een van de eerste landen dat ecotoerisme al langere tijd hoog in het vaandel voert. Natuur blijft gespaard en op veel plaatsen kom je kleinere ecolodges tegen, die op een duurzame manier te werk gaan. Veelal in handen van de Ticos zelf.

Toerisme heeft een wereldwijde impact. Het is ieders verantwoordelijkheid te zorgen voor een leefbare planeet voor huidige en volgende generaties. Wie een verre reis wil maken, kan via klimaatcompensatie (kijk hier voor keurmerken) de CO2-uitstoot van zijn of haar reis compenseren. Verantwoord vogel- en natuurtoerisme draagt er in veel gevallen aan bij dat flora en fauna worden beschermd op locaties waar anders niet-duurzame jacht en ontbossing bronnen van inkomsten zijn.