Een prachtig 'streepje'

De Nederlandse naam gestreepte strandloper en de koosnaam ‘streepje’ refereert aan de ordentelijk gestreepte borst. Geen doorlopende strepen maar kleine verspringende en wiebelige streepjes.  Een mooi en strak begrenst patroon.

De gestreepte strandloper is de meest algemene Amerikaanse steltloper in Europa en is als dwaalgast steeds vaker te zien in Nederland. Texel heeft een topjaar van deze vogel. Juli tot en met september is er bijna continu minimaal één geweest op Texel. De Marel, het nieuwe infocentrum van Natuurmonumenten waar ik ook de roodpootvalk van mijn vorige blog zag, is ook de favoriete plek van dit ‘streepje’.

Ik ben vier keer langs geweest om foto’s te maken van de gestreepte strandloper bij De Marel. De laatste keer, zat ik op het gras langs het pad tussen de twee vijvers en kwam hij onverstoorbaar en druk foeragerend dichterbij. De plek had ik gekozen om iets van de zon in mijn rug te krijgen. Ik hoopte op een paar momenten waarop de vogels stil zat en omhoog keek. Dat was de foto die ik wilde maken.

Maar nee, streepje had honger en haast! Het duurde even voordat ik toen dacht: leuk, hij gaat gewoon zijn gang, en juist zijn noeste arbeid moet ik vastleggen. Deze vogels zijn overigens niet schuw, mits je de gouden regel volgt; je klein maken en zeer rustig blijven.

Dit gold ook voor de juveniele vogel die ik jaren geleden in de Hilversumse Meent fotografeerde. Die was zelfs bijna handtam. Ik weet het nog goed; ik kwam eraan en zag een handjevol gelukkige fotografen plat liggen langs het waterkant. Ik ging ernaast liggen. Het ‘streepje’ bleek een prachtexemplaar dat zich op een paar meter afstand ging poetsen. Zelfs met de minder goede apparatuur die ik toen had, heb ik prima foto’s kunnen maken.