Bukken voor een vliegende deur

De grootste arend van Europa heeft vleugels met een lengte tot wel 2,45 meter. Die worden als ze door de lucht ‘glijden’ als een grote rechthoek uitgestrekt, vandaar de koosnaam vliegende deur.

Ik kan niet genoeg van deze vogels krijgen. Mijn vaste stek is Flevoland; langs de randmeren en uiteraard de zeearend-hotspot: de Oostvaardersplassen. Ik ben bereid uren in een kijkhut te zitten om 30 seconden van een dichtbij vliegende zeearend te fotograferen.

Tijdens het 'wachten' op de zeearend, gebeurt er uiteraard nog van alles. Dus saai is het nooit.

Ik houd meer van de jonge zeearenden. Die zijn vaak in groepen en ze zijn speels. Zij vinden het ook leuk om samen vooral ganzen, eenden en aalscholvers de stuipen op het lijf te jagen door een rondje laag over het water te vliegen. Spectaculair! Soms is het menens, een geslaagde aanval leidt tot een brute slachtpartij en dan ben je echt even in de ‘nieuwe wildernis’. De volwassen vogels zijn eigenlijk saaier; zij kunnen urenlang ogenschijnlijk niets doen.

De volwassen vogel bovenaan de pagina heb ik op de Veluwemeerdijk, bij Hardewijk gefotografeerd. Hij zat op een populier en vervolgens vloog hij zo laag over me heen dat ik het gevoel had dat ik moet bukken.

De jonge arenden zijn geboren en getogen Oostvaarders. Ik had enorm geluk… een arend ging in het mooie avondlicht zeker 30 minuten lang vrolijk spelen op takken en eilanden in het water. Een ander ging zich poetsen op een boom.

Het zijn voor mij extreem dierbare momenten die mogelijk werden door menselijke inzet in het creëren en beschermen van grote natuurgebieden. Helaas wordt deze situatie alweer bedreigd door ándere menselijke inzet, namelijk hele wouden van windmolens en Lelystad Airport…