Fotoproject wespendief

Een keer liep het mis, mijn gewoonte om vaker terug te keren bij grotere vogels en ze te leren. De vrouw van een paar zeearenden dat ik al vier jaar volg, kwam vorig jaar niet bij het nest opdagen. Met man zeearend zat ik dus (op gepaste afstand) moedeloos te wachten. Treurig, want zeearenden blijven levenslang bij elkaar. Gelukkig vond hij dit jaar een nieuwe, wat opstandige jongere vrouw en hebben zij twee jongen grootgebracht.

Ik volg ik al drie jaar een paar wespendieven. Het vrouwtje met mooie zwart-wit gevlekte 'manen' op haar achterhoofd en nek is voor mij gemakkelijk herkenbaar. Het mannetje kan ik pas achteraf met de foto’s identificeren.

Wespendieven zijn moeilijk van dichtbij te fotograferen met meer dan de onderkant. Ze zijn schuw, en leven in bosgebieden met hoge bomen. Je moet echt geluk hebben dat je in buurt bent als er eentje op de grond een nest wespen of bijen gevonden heeft, of als ze net opvliegen. Meestal zie je ze hoog in de lucht.

Enkele keren per jaar ga ’s ochtends naar de plek waar ze voorkomen in de hoop dat ik hun eerste vlucht van de dag (ze zijn vaak samen) van dichtbij mee mag maken. Ik weet globaal waar ze rusten en wacht een paar uur lang bij een open plek waar de wind in mijn rug staat, want dan vliegen ze op me af.

Vaak komen ze niet, dan wandel ik in de hoop dat ik ze elders zie. Dat lukt elke keer. Soms ook ‘vlinderend’. Tijdens de broedperiode klappen wespendieven een paar keer achter elkaar met hun vleugels boven hun lijf. Dat heet vlinderen.

Op enkele leuke foto’s na had ik weinig geluk met ‘close encounters’. Tot de laatste keer. Nota bene, een ongepland bezoek want het was heel zonnig, dus niet optimaal voor foto’s.

Maar ik was in de buurt en had 45 minuten, dus toch maar langs gegaan. Binnen een kwartier was het raak. Ik zag eerst het mannetje laag en recht op mij afvliegen, hij vloog me voorbij en toen kwam het vrouwtje, dat roepend een flauwe bocht om me heen maakte. Daarna kwam het mannetje openieuw een kijkje nemen om daarna boven mij in de lucht omhoog te schroeven. Eindelijk werd ik getrakteerd op oogcontact met wespendieven en kreeg ik groeten van deze vogels.