Met deze 7 vogels gaat het gewoon goed

De Nederlandse Rode lijst van bedreigde broedvogels is veel te lang. De weidevogels staan aan de rand van de afgrond en de vooruitzichten voor zelfs gewone soorten zoals de huismus zijn lang niet altijd gunstig. Daar moet wat mee, dus daar hoort u over, juist van Vogelbescherming.

Maar we vergeten zeker niet te melden dat er soorten zijn waarmee het hier en nu gewoon goed gaat. Omdat de leefomstandigheden juist gunstig voor ze zijn, ze zich slim weten aan te passen, of omdat we hun leefgebieden zo goed hebben beschermd dat ze weer in de lift zitten. Gelukkig.

De buizerd is de talrijkste roofvogel in ons land. U ziet ze vaak zittend op een paaltje langs een weiland, of ‘miauwend’ hoog in de blauwe lucht. Rond 1970 ging het slecht met ze door onbedoelde vergiftiging met landbouwgifstoffen, zoals DDT, die daarna gelukkig verboden werden (mede dankzij Vogelbescherming!). Het ouder wordende Nederlandse bos, biedt nu plaats aan steeds meer buizerds. Daarbij zijn ze flexibeler en broeden niet meer alleen in grote bossen, maar ook in de lage delen van het land en op de Waddeneilanden. Het gaat ze voor de wind.

De roodborst, wie kent hem niet, een klein vriendje in bijna elke tuin. Logisch, want ze houden van een combinatie van bomen, struiken en bloemen. Te vinden in jonge bossen, parken en… tuinen. Naar schatting zijn er 250.000-350.000 broedparen. Help mee om dat zo te houden. Dat kan met een combinatie van bloemen en dichte (bessen)struiken in uw tuin. De bloemen garanderen de insecten die ze eten en de struiken zorgen voor veilige plekken om te broeden of rusten.

De lepelaar profiteert van een betere natuurbescherming. Rond 1970 waren er nog maar 170 broedpaartjes in ons land, nu ruim 3.000 en dat aantal stijgt nog steeds. Ze kampten met verdroging van moerasgebieden, toegenomen drukte in broedgebieden en de verdere verspreiding van vossen. Maar door betere bescherming van hun broed- en leefgebied ging het na 1990 steeds beter. De soort is inmiddels van de Rode lijst af en de grootste kolonies, op de Waddeneilanden, tellen nu tot 450 paren.

Boomklevers zijn in het laatste kwart van de twintigste eeuw ruim in aantal verdubbeld. Dat is niet zomaar goed, dat is fantastisch. Ze hebben oude loofbomen nodig en profiteren net als de buizerds en grote bonte spechten van het ouder en gevarieerder wordende Nederlandse bos.

Beide soorten passen zich daarnaast makkelijk aan hebben hun leefgebied uitgebreid naar opener delen van het land. Ze kunnen verder dicht bij mensen broeden en zijn ook blij in oude parken en oude tuinen met grote bomen. Aan ons de taak die oude bossen en grote bomen te beschermen.

Het kan niemand ontgaan zijn: van Groningen tot Zeeland zijn ‘s winters duizenden grote zilverreigers te zien in weilanden en langs slootjes. Anders was dat ruim 20 jaar terug, toen deze soort een nieuwkomer was en nog op de Rode lijst stond. Toen werd Vogelbescherming platgebeld door mensen die deze bijzondere vogel voor het eerst hadden gezien en het wilden delen. Inmiddels weten we niet meer beter en vinden het normaal. Hoe het zo gekomen is leest u hier.

Okay, er zijn nog maar 20 paartjes in Nederland en ze staan op de Rode lijst als gevoelig, maar toch mag de zeearend bij dit lijstje feel-good-vogels. Want langzaam maar zeker breiden deze enorme visetende roofvogels hun broedgebied westwaarts uit vanuit Duitsland naar Nederland. Na het eerste broedgeval in de Oostvaarderplassen, bevolken ze het ene na het andere natuurgebied en krijgen steeds steviger voet in de grond in ons land. Wie weet kijken we er over en paar decennia ook niet meer van op of om.

Benieuwd naar deze ‘vliegende deuren’? Tijdens de afgelopen seizoenen van Beleef de Lente stond onder meer een nest jonge zeearenden centraal. Via Beleefdelente.nl zijn er veel bijzondere clips terug te zien.