Rechter zet een boom op

In deze tijd van het jaar besef je hoezeer bomen de wereld buiten kleuren. Terwijl de wilgen al groen zijn en de kersen vol in bloesem staan, moet je bij de eik de bladeren nog uit de knop kijken. Zijn die takken nu nog steeds kaal? Bomen vormen niet alleen een mooie groene aankleding van de soms grijze stad, ze zijn ook heel nuttig! Dankzij hun dichte bladerdak zorgen ze voor verkoeling in de zomer en in hun dikke stammen slaan ze CO2 op. Daarnaast zijn ze natuurlijk een bron van voedsel en schuilplekjes voor vogels, insecten en andere stadsdieren. Groenlingen, putters en Turkse tortels maken graag hun nest in een boom.

In de bebouwde omgeving zorgen bomen ook voor wrijving. Een boom heeft namelijk groeiruimte nodig, zowel voor zijn kroon als voor zijn wortels. En soms ligt die groeiruimte onder een stoep of boven de tuin van de buren. Bomenleed is dan ook een veelvoorkomend onderwerp bij een programma als de Rijdende Rechter. Vaak wordt ‘de boom’ dan gereduceerd tot een verzameling bladeren en takken. Kappen, weg ermee, een middenweg is er niet. En dat is jammer, want met een beetje oplossingsgericht denken kunnen kool en geit gespaard worden. Of, in dit geval, boom en woongenot.

Tijdens een recente burenruzie over een boswilg, breed uitgemeten in het programma Meester Frank Visser doet uitspraak, trad Stadsvogeladviseur Fred de Blom op als vredesduif. Met goed snoeien kon de wilg in kwestie namelijk makkelijk blijven staan, zonder overlast te veroorzaken. Dat snoeien ging hij wel regelen (vóór het broedseizoen uiteraard). En het snoeihout? Daar wordt een mooie takkenril van gemaakt op het schoolplein en in de buurttuin. Dat snoeihout op deze manier een biodivers tweede leven kon krijgen, was nieuw voor de rechter. Hopelijk past hij deze nieuw opgedane kennis ook toe in volgende zaken over bomen.