Heerlijke vogelreis naar Macedonië en Noord-Griekenland

Mijn wensenlijstje was niet zo lang of dwingend. Pelikanen, wat hoppen, een griel, scharrelaar, een stuk of wat insecten en leuke planten.

Moeilijk moest dat niet zijn gezien de lange lijst van soorten die vorig jaar was gezien. Op naar Macedonië en Noord-Griekenland dus; op vogel- en natuurreis met Inezia tours.

Het is eind mei als we inschepen. Een klein groepje met, zo blijkt al snel, meer dan alleen grote vogelkennis en -liefde. Er is een slangenman, een vlinderfreak, een plantendame, een hobby-fotograaf, twee ongelooflijke gidsen en een alleseter; ik.

Fijn. Zo valt er van alles te leren. En dat doe ik.

Volop, want van de 243 (!) soorten vogels die we uiteindelijk deze week zien, is ruim meer dan tweederde voor mij volkomen nieuw. Kijk. Dat is het voordeel als je voor het eerst op vogelreis gaat. Ook al omdat die dwingende dwang om die ene speciale soort ontbreekt en elke vogel alleen al om haar kleur, akoestische of vliegtechnische capriolen en baltsgedrag even leuk is.

Eerst op weg naar Macedonië, wel met tussenstops. De eerste lijkt wat teleurstellend; een op het oog goor watertje met op de achtergrond industriële narigheid. Maar o wonder; water en slik zitten vol dwerg-, witwang-en reuzensterns, dunbekmeeuwen en krombekstrandlopers. Toch altijd wat wrang; vogels die met zo weinig genoegen nemen.

Lang blijven zulke gedachten niet. De rijkdom is te groot, de griel opeens té prominent aanwezig.

Die avond maak ik kennis met het strepen: aanvinken op een lijst met vogels die vandaag zijn gezien. Je zou er zowaar fanatiek van worden.

Vogelaars zijn vroegelingen. Beloonde. Het vroege rondje de dag erop vanuit ons hotel in Kavadarci levert meteen nachtegalen en wielewalen, soorten waarover we de hele vakantie zullen struikelen zonder ze ooit goed te zien. Toch knap!

Een lange dag vol imposante roofvogels volgt. Keizerarenden, grauwe kiekendief, lannervalken, gieren en slangenarenden spelen alsof ze doodgewoon zijn en we vallen stil. Tot de slangenman opspringt, duikt en triomfantelijk een piepklein slangetje, een wormslang, toont. Grappig genoeg blijkt niemand slangenvrees te hebben en afgeleid door rondfladderende koningspages en weegdoornpages, wordt de slang tientallen keren op de foto gezet.

Tot de vogels weer aandacht eisen. In het ouderwetse boerenland waar we inmiddels beland zijn, jubelen veld- kalander- en kuifleeuweriken en als vanzelf krijgen we het over de teloorgang van boerenlandvogels in ons land en de noodzaak er iets aan te doen.  

Heerlijke uren volgen. Uren vol zeldzaamheden als oostelijk blonde tapuit, Griekse spotvogel en een gepantserde krekel. De zon streelt en nodigt tot ‘horizontaliseren’. De kijker even af, de ogen dicht en zo, half doezelend laat ik me meevoeren door geritsel, geuren en geluiden. Nachtgalen, wielewalen spotvogels, krekels en leeuweriken.

Een beklimming de volgende dag om gevoerde gieren te vinden valt letterlijk in de mist door klamme bewolking. En ja hoor; niet zodra we weer beneden zijn of de zon breekt door.

De streeplijst wordt desondanks langer en langer: de echte verzamelaars steeds blijer. Ik ook. Om de waterspreeuw, de zwarte ooievaar, de vale gier en de aasgier en klauwieren ‘in alle soorten en maten’. Kijk, die had ik zonder Inezia Tours nooit ontdekt.

Maar dan steken we over naar Griekenland naar voor mij het onbetwiste hoogtepunt van dit groot vogelgenoegen; het Kerkinimeer. We gaan er drie keer heen en elke keer valt het afscheid zwaar. De boottocht over het grote verlaten meer is verpletterend, maar dan op een goede manier. Kroeskoppelikanen en roze pelikanen vliegen zwoegend over, de krankzinnige bek loodzwaar en naar beneden gericht en vertonen vlak voor de boot hun fascinerende viskunsten. Aalscholvers en dwergaalscholvers schijten en zwarte ibissen banjeren rond.

Later, vanaf een pier zie ik voor het eerst een woudaapje in volle glorie. Kwakken, ralreigers, grote karekieten, boeren- huis- en oeverzwaluwen zijn overweldigend doodgewoon en ook schildpadden, slangen, krekels, libellen en vlinders doen je vergapen.

Wat een heerlijke reis en wat een verrukkelijke begeleiders; Josien de Nederlandse van Inezia Tours en de plaatselijke Martin. Ze weten alles, blijven onvermoeibaar uitleggen en zijn razend, razend enthousiast. Zelden iemand beladen met telescoop en kloeke camera zo snel achter vogel, vlinder of sprinkhaan zien rennen.

Een stelletje wel erg dichtbije waterbuffels probeert af te leiden, maar vergeefs. Scharrelaars, bijeneters en zomertortel op nest zijn nog net iets leuker.

Het ontbijt buiten de volgende ochtend brengt een Eleonora’s valk, de dag een bos vol spechten. We zien een oehoejong vanuit verre verte maar toch, geelbuikvuurpadden en duizenden prachtige gouden torren.

Wat blijft er voor de doorwinterden te wensen? Een maskerklauwier blijkt. Zoeken zoeken zoeken. Gevonden! Althans het geluid. Geklauterd, gekras, geschram op een steile helling van twee dapperen volgt. Hun geploeter wordt beloond met een maskerklauwier in de kijker.

Blij weer door, voor nog meer slangen, vlinders, bloemen, kevers en vooral heel veel gevleugelde wonders. Voor vogels vogels vogels. Voor groot geluk.