Fotohut van de maand Alblasserwaard deel 2

Een half jaar geleden bezochten we Fotohut Alblasserwaard ook, die toen nog geheel nieuw was. We waren erg benieuwd hoe hij er in dit jaar getijde zou uitzien, meer ‘aangekleed’. Wel, de beheerders en de natuur hebben hun best gedaan. De omgeving van de hut gaat onder groen verborgen en er is weinig te zien van het bedrijventerrein, waarop de hut zich bevindt. Wilgen en geelbloeiend koolzaad zorgen voor sfeervolle achtergronden. In de toekomst neemt de groene aankleding nog meer toe. Het belangrijkste is: hoe zit het met de vogels? Zorgt het eerste broedseizoen voor verrassingen?

Binnen in de fotohut vind je alles wat een fotograaf zich wensen kan. Van luxe bureaustoelen, tot verwarming, elektriciteit (om accu’s op te laden), koffiezetapparaat (hoera) en… niet te vergeten een heus toilet met spoeling en gesloten deur. De hut biedt plaats aan drie personen. Je kijkt door spiegelglas naar buiten, zodat de vogels jou niet zien. Voor de lenzen zijn openingen gemaakt, die je via een stoffen mouw naar buiten steekt. Goed doordacht, slim gemaakt en geen verstoring.

Intussen hangt er een lange soortenlijst die de dagelijkse bezoekers bijhouden. Dat belooft wat.

Door de locatie op de grens van griend en bedrijventerrein zijn er de vaste tuinsoorten. Kool- en pimpelmees en ringmus broeden in de nestkasten op het terrein, terwijl groenling, vink, heggenmus, tjiftjaf en zwartkop hun nest bouwen in de dichte bosschage. Met een riante vijver en watertafel op ooghoogte, is er water in overvloed. Zeker later op de dag als het zomers warm wordt, nemen de vogels een verkoelend blad of komen er hun dorst lessen.

Dat er op het terrein succesvol gebroed wordt bewijzen de grote bonte specht en het waterhoen. De hele dag scharrelt een paar waterhoentjes met vier kuikens in de omgeving van plas en dras. De gitzwarte jongen trippelen met hun buitenformaat poten achter hun ouders aan. Geregeld krijgen ze een mals stukje groen of smakelijk insect toegestopt.

Ook een gezin grote bonte spechten vertoont zich regelmatig voor de lens. Wat een verschil tussen de oude vogels en de jonge. Pa en ma zien er afgetobd uit. Hun verenpak heeft te lijden gehad tijdens het broeden en het almaar in- en uitgaan van hun boomholte. De jongen ogen fris, pas gewassen en stelen de show met hun opvallende rode pet. Op sommige momenten houden zich vier spechten tegelijkertijd voor de hut op.

Gaaien vliegen af en aan naar water en voer en zitten soms langdurig te poetsen. Ze vinden het prettig af en toe met hun poten in het water te staan. Wat zijn ze mooi met hun beige, bijna roze verenpak en felblauwe vleugelveertjes.

Ook kauwen zijn de gehele dag van de partij en bekvechten voortdurend om de lekkerste hapjes. Zelfs een paar eksters heeft alle schuwheid verloren. Als eksters zeldzaam zouden zijn, kregen ze vast en zeker meer waardering dan nu. Dit geldt eigenlijk voor alle kraaiachtigen, die bij veel mensen op weinig sympathie mogen rekenen. Dit draagt er toe bij dat ze normaliter allemaal erg schuw zijn. Niet bij Fotohut Alblasserwaard. Een uitgelezen kans voor fotografen om de mooiste close-ups te maken.

Onverwachts verschijnt een mandarijneend ten tonele. De kleurrijke eend neemt bezit van de watertafel, alsof het zijn dagelijkse bezigheid is. We weten niet of we blij moeten zijn met deze exoot, die vast en zeker ontsnapt is uit parkvijver of kinderboerderij. Maar zijn exorbitante verenpak schreeuwt om aandacht en dat krijgt hij ook. Voor de fotograaf een welkome afwisseling op deze warme dag.