Geplaatst op 1 juni 2014
Na het inpakwerk ben ik aan een espressootje toe, bovendien moet ik nog mijn kleding zorgvuldig uitkiezen. Helga zei tenslotte dat we de dag fris zouden beginnen, dat we misschien wel de autoruiten moeten krabben en dat je bepaalde plantjes beter binnen kon zetten. Zo’n waarschuwing van Helga sla je niet in de wind. Laagjes, zei mijn moeder al. En handschoenen, een muts. Nee, een pet, want dan hoor ik de vogels beter. De banden van mijn fiets zakken uit door het gewicht, er moet lucht bij. Terwijl ik het warm krijg door het pompen en mijn buitenste laagje al afpel, komt er een bericht binnen. Een hop, bij de Kamperhoek! Zal ik…? De twijfel knaagt, eerst nog maar een espressootje.
Dan smakt de wind mijn fiets om en blijk ik ook een lekke band te hebben. Dit had ik nodig. Ik ruim alles weer op en stap de tuin uit, met alleen een kijkertje om mijn nek. Een uur lang geniet ik intens van een zwartkopje, dat op de scherptegrens van de kijker de bloesem afschuimt op zoek naar insecten en betoverend mooi zingt. I am happy! De essentie van het vogelen.
Birding light.