Ons kuiken wordt steeds zelfstandiger. Dat moet ook wel, de natuur houdt er een rap tempo op na voor zo'n kleintje om op te groeien. En dat betekent, dat niet alles er even charmant aan toe gaat...
Het kuiken is inmiddels ruim twee weken oud en doet het goed. Ons uilskuiken groeit snel en het is gaaf om te zien hoe het met stapjes steeds groter en zelfstandiger wordt.
De veelvraat letterlijk zien groeien
Het moment dat zo'n uilskuiken zijn eerste hele muis naar binnen werkt is een bijzonder moment. Nog enigzins onbeholpen en geassisteerd door z'n moeder (die er toch een beetje verbaasd bij staat te kijken als het kuiken ineens een hele muis naar binnen schrokt) werkt het kleine schattige pluizenbolletje een prooi weg van bijna zijn eigen omvang. Het lijkt er op dat moeder niet kan wachten om dit mooie nieuws aan pa te vertellen en meteen daarna vertrekt ze even uit de kast.
Terwijl het staartje van de muis nog uit de bek steekt, valt op dat het kuiken letterlijk is gegroeid van zijn maaltijd. Zo'n prooi van behoorlijke omvang ineens naar binnen schrokken is voor zo'n klein kuikentje een behoorlijke maaltijd.
Tafelmanieren
Maar of het kuiken er van genoten heeft? Ik denk het niet. Maar hij/zij heeft de smaak inmiddels wel te pakken. Het kuiken wordt steeds zelfstandiger en het gevoel zelf op zoek te willen gaan naar eten komt boven drijven. Het jonge vogeltje voelt vanuit zijn oerinstinct nu aan dat hij zelf wat te eten moet pakken, loopt rond door de kast en verorbert een tweede hele muis. En nog geen dag later gaat er weer zo'n muis in. Bij de derde muis laat het kuiken, wanneer hij zijn diner bijna helemaal heeft weggewerkt, nog even zijn bek open staan waarmee we een laatste blik kunnen werpen op de achterpootjes van de ongelukkige muis. Charmant hoor... eten met open bek...
Rek... en strek...
Ons kuiken groeit hard. Als je de eerste beelden van het kuiken in de clipjes bekijkt en vergelijkt met hoe ons kuiken nu is, zie je al een heel duidelijk verschil. Onze clipmaker Emil heeft dat heel mooi in een clipje verwerkt. Het zal niet heel lang meer duren, dan gaan de ogen helemaal open en gaat het kuiken nog veel meer bewegen in de kast, zijn vleugelspieren oprekken, zijn poten strekken... En dan... Maar nu nog niet hoor. Nu kunnen we gewoon nog even genieten van dit donzige hoopje uilskuiken.
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
