Geen tapijt van braakballen maar schapenwol

Pieter van den Assem | zaterdag 7 april 2018 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 990x

MM

Grote broer

Kauwen behoren tot een van de kleinste soorten van de kraaienfamilie. In Nederland zien we uit deze familie verder nog de zwarte kraai, raaf, ekster, roek en gaai. Kauwen zijn gemakkelijk te onderscheiden door hun witte iris en hun grijzige achterhoofd en hals. Kauwen kunnen op veel plekken een nest bouwen, in schoorstenen, in openingen van gebouwen, in spechtenholen of natuurlijk in nestkasten.

Zoetekauw

Het gedrag van kauwen is sterk aangepast aan de stedelijke omgeving. Vroeger werden melkflessen aan huis afgeleverd en die melkflessen hadden doppen van folie, de kauwen ontdekten al gauw dat als je door de foliedop een prikt dat je dan gratis melk kon drinken. Helaas voor de mens was deze melk dan niet meer drinkbaar doordat mogelijke bacteriën in de melk terecht kwamen van het speeksel van de kauwen.

Doordat ik veel moet reizen, breng ik vaak in gezelschap van kauwtjes en stadsduiven mijn tijd door op her perron, wachtend op de trein. Ik zie de kauwen dan zelfs de suikerzakjes pakken uit de bakjes van de kiosken op het station. Ze hebben dus geleerd dat binnen bepaalde verpakkingen een lekkernij zit,  alles behalve onnozel kortom.

Nieuwe inrichting

Kerkuilen brengen geen takken naar de nestkast, in plaats daarvan maken ze 'een tapijt' van braakballen. Deze braakballen bevatten veel haren en zorgen dus voor een zachte bodem. De kauwen gaan anders te werk. Zij gebruiken spullen die ze uit de omgeving kunnen halen, het nest wordt dan vooral bedekt met takken, haren, schapenwol, grassen en ander pluizig materiaal. In het nest leggen ze lichtblauwe eieren met bruine vlekjes.

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over