Rien van der Steen praat over vogels

Rien van der Steen ging als kleine jongen vaak samen met zijn vader op pad in de natuur. Vooral vogels fascineerden hem en dat is nog steeds zo. Dertig jaar terug begon hij zich in te zetten voor de vogelwacht. Hij was medeoprichter van IVN ‘s-Hertogenbosch en ambassadeur van de lokale politieke partij De Bossche Groenen. Alles wat hij doet ademt natuur. Zo leidt hij geregeld wandelexcursies voor onder andere Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten. Het liefst gaat hij naar het rivierenlandschap of de Biesbosch. Rien: “Bij de rivier kijk je altijd van je af, in de verte. De dynamiek is groot en het water bepaalt zijn eigen loop. Daar zie je de natuur in al haar kracht.”

Rien heeft ook heeft ook een eigen site waarop je natuurwandelingen kunt boeken. Deze zijn wat meer spiritueel geïnspireerd. Rien: “De wereld wordt steeds harder, onpersoonlijker en zakelijker. Door met mensen te gaan wandelen komt er ruimte voor ontspanning. En voor luisteren, zien, proeven, ruiken en voelen. Onderweg kunnen we praten, of juist stil zijn. De natuur is coach, de aarde onze moeder. Als je dat ervaart, voel je het leven zelf.”

Omdat hij ook wel zag dat steeds meer mensen hun tuinen volgooiden met stenen, werd Rien Tuinvogelconsulent. “Vogelbescherming pakt dat heel officieel aan maar ik ben niet van de harde lijnen en vastgestelde lijstjes. Ik luister liever naar wat de mensen zelf willen. Een beetje ouwehoeren. En dan maar kijken waar ze openstaan voor verandering. Daarbij blijft mijn uitgangspunt altijd het beschermen van vogels. De meeste mensen willen best, maar ze willen geen last ervaren. Hang je ergens een zwaluwkast neer, blijken die mensen niet gerekend te hebben op de vogelpoep. Daar kunnen die dieren natuurlijk niets aan doen, maar je moet zo’n klacht wel serieus nemen. Daarna vertel ik ze het levensverhaal van de zwaluw en hoop ze zo over te halen de kast toch te laten hangen.”

Ook het Stadsvogeladviseurschap vult Rien op zijn eigen manier in. ”Bij renovaties hebben bouwers de plicht om als mitigerende maatregel nestvoorzieningen te bouwen. Dat is inmiddels best goed geregeld. Ik richt me dus vooral op nieuwbouwprojecten, waarvoor die verplichting nog niet is vastgelegd. Ik praat met de projectontwikkelaars die o.a. die grote glazen gebouwen neerzetten. Die zitten vaak gevangen in een wereld van geld en strakke regels en hebben meestal helemaal geen zin om ook nog iets voor vogels te doen. De kosten zijn niet hoog. Wat is duizend euro op een project van tientallen miljoenen? Die projectontwikkelaars en bouwers hebben zelf vaak kinderen waar ze een groene toekomst voor willen. Als je die snaar weet te raken, gaan ze vaak alsnog overstag. Het kost veel tijd, maar je doet het toch. Alles voor de vogels.”