Ingrid Tulp winnaar van de Herman Klompprijs 2019

Ingrid Tulp zette haar eerste schreden als vogelonderzoeker in de jaren tachtig met een studie biologie aan de Universiteit van Utrecht. Aan het NIOZ op Texel heeft zij bij de onderzoeksgroep van Theunis Piersma de voedselecologie van de kanoetstrandloper in de Waddenzee onderzocht. De inspirerende omgeving van het Waddengebied en het gezelschap van veel gedreven collega-onderzoekers maakte dat zij een sterke band kreeg met de vogels van het zoute milieu en dan vooral strandlopers, een voorliefde die tot op de dag van vandaag voortduurt. Tijdelijke banen bij Sovon, Vogelbescherming en Bureau Waardenburg konden de wens om een eigen onderzoek te gaan uitvoeren niet wegnemen. Dat leidde onder andere tot een nog altijd veel geciteerd artikel in Limosa over de reproductie van bontbek- en strandplevieren op drie eilanden in het Waddengebied. Dat artikel levert nog altijd de referenties op voor het opstellen van beschermingsplannen voor deze soorten die het in Nederland heel lastig hebben.

Tijdens veldwerk op de toendra van Noord-Siberië heeft Ingrid de basis gelegd voor wat uiteindelijk haar proefschrift over de rol van timing en conditie in de broedbiologie van de lange-afstandstrekkers onder de kleine steltlopers is geworden. Haar promotieonderzoek, vrijwel geheel in haar vrije tijd uitgevoerd en afgerond, is een fraai voorbeeld hoe doorzettingsvermogen, flexibiliteit en improvisatietalent kunnen leiden tot betere inzichten in de ecologie van soorten. Haar metingen aan de insectenbeschikbaarheid voor jonge steltlopers in de loop van de arctische zomer, en hoe dit wordt beïnvloed door klimaatsverandering leverde een belangrijk artikel op in het tijdschrift Arctic. Het gaf inzicht dat vooral het arctisch systeem gevoelig is voor de effecten van klimaatsverandering, terwijl de temperatuurstijging hier ook het grootste is.  De toen verzamelde gegevens over insecten en groei van kuikens blijken 25 jaar later een waardevolle dataset voor het nieuw onderzoek aan kanoeten vanuit het NIOZ. Het werk van Ingrid Tulp heeft zo bijgedragen  om de waarde van de diverse gebieden in de levenscyclus van deze arctische broedvogels beter te begrijpen en op basis daarvan effectieve beschermingsmaatregelen te kunnen nemen. Het onderzoek legde ook de basis voor een reeks artikelen in internationale tijdschriften.

Na het laatste veldseizoen van haar promotieonderzoek is Ingrid overgestapt naar de wereld van de zoet- maar vooral zoutwatervissen. Zij houdt zich bij Imares vooral bezig met de relatie tussen visbestanden en bodemfauna. Zij kwam daar in contact met Rob van Bemmelen die al enkele jaren in zijn vrije tijd onderzoek met loggers deed aan kleinste jagers. Dat onderzoek mondde uit in een promotie onder haar begeleiding, onlangs succesvol afgerond door Rob bij Wageningen Marine Research. Een deel van het veldwerk voor dit onderzoek aan kleine jagers en grauwe franjepoten verrichtte Ingrid zelf samen met haar partner Hans Schekkerman. Op die manier houdt zij contact met het ornithologische veldonderzoek én blijft zij op de hoogte van nieuwe inzichten die zij als visserij-ecoloog kan toepassen in haar dagelijks werk. Dat deed zij ook jarenlang als redactielid van Limosa, het blad waar haar carrière als vogelonderzoeker ooit begon.

Geïnspireerd door haar wens om meer te weten hoe die kleine steltlopers het telkens weer weten te rooien en tegelijkertijd hevig verontrust door de ontwikkelingen die wijzen dat zij er jaar op jaar minder goed in slagen hun broedcyclus succesvol te voltooien is het onderzoek dat Ingrid Tulp heeft uitgevoerd, geïnitieerd en begeleid een uitstekend voorbeeld van baanbrekend vogelonderzoek in de geest van Herman Klomp.