Geplaatst op 18 december 2014
Wie het landgoed betreedt via de hoofdingang aan de Wassenaarseweg wordt bij de poort al begroet door het gemauw van een buizerd. Een lange oprijlaan, omzoomd door beuken, strekt zich voor de wandelaar uit. Enkele weken geleden nog scharrelden er grote groepen vinken onder de bomen, nu zijn het vooral merels en lijsters.
Links en rechts van de laan liggen kleine weilanden waar ganzen grazen. Vooral brandganzen zijn in groten getale te gast in de winter, maar ook grauwe ganzen bevolken de weilanden. En er zijn uiteraard de boerderijganzen. In allerlei gradaties van wit en grijs struinen ze door het park. Hún park; de wandelaar is er welkom, vooral met brood!
In het gras zitten spreeuwen die in kleine zwermen opvliegen. Gaaien schieten fel door de kale takken van de bomen. In de boomgaard van de imker is het nu stil, maar ’s zomers zijn de bijen een attractie. Niet alleen voor de bezoekers, maar ook voor de ekster die strategisch onder de kasten gezeten af en toe met een flitsende uitval een bijtje verschalkt.
Rond het landhuis liggen grote vijvers waar het stikt van de eenden. Er dobberen tientallen krakeenden, kuifeenden, slobeenden, wilde eenden en parkeenden, een tafeleend en zelfs een exotisch paartje rosse stekelstaart. Verder nog enkele knobbelzwanen, nijlganzen, talloze meerkoeten, waterhoentjes, futen en hier en daar een dodaarsje voor wie goed kijkt. En wie weet flitst er zomaar een blauw-oranje ijsvogel voorbij.
Hij heet de ‘Hollandse tuin’, maar hier waan je je in de Parijse Jardin du Luxembourg; een mozaïek van lage buxushaagjes, in sierlijke vormen gesnoeid, leidt naar een weelderige, barokke trap. In dit beschutte gedeelte van het park wacht een dozijn blauwe reigers tot de dame verschijnt die hen elke dag komt voeren.
Om het park heen ligt een duinwal met daarachter een oud bos van grote bomen. Een gedeelte van het bos is vogelrustgebied; hier klinken de (vele) geluiden van mezen, maar ook winterkoninkjes, boomkruipers en dito klevers, roodborstjes en spechten laten zich horen. Wie geluk heeft, treft een appelvink of vuurgoudhaantje. In de kale takken strijkt een vogel neer die heel even aan een houtduif doet denken, maar nee: het is een sperwervrouwtje!
Op de website van IVN in Den Haag vindt u meer informatie over het park.