Pectoral Sandpiper, Calidris melanotos - Strandlopers (Scolopacidae)
De gestreepte strandloper is de meest algemene Amerikaanse steltloper in Europa en van deze dwaalgast worden er elk jaar enkele gezien in Nederland. Opmerkelijk genoeg is de kans groot dat de vogels die bij ons terechtkomen uit Midden-Siberië afkomstig zijn. De gestreepte strandloper kan gevonden worden tussen andere steltlopers op plekken met ondiep water.
Middelgrote steltloper met een vrij kleine kop, relatief lange nek en geelgroene poten. Het meest opvallende kenmerk is de dicht gestreepte borst die scherp afgesneden is van de witte buik. Als de vogel rechtop staat, lijkt hij op een kleine kemphaan. Foerageert vrij rustig vergeleken met andere steltlopers. Volwassen vogels zijn op de bovendelen grofweg bruingrijs, juveniele vogels (in het najaar) hebben zwarte veren met rossige randen en witte V-vormige lijnen over mantel en schouder.
Roep een korte rauwe triller "trrrrrrt". Zang/balts alleen te horen in broedgebied, als een lichte, snelle hoge misthoorn.
19-23 cm, spanwijdte 37-45 cm
Broedt in juni - juli. Heeft één legsel met 4 eieren. Broedduur 21-23 dagen. Broedt in het arctisch gebied van Southhampton Island (Hudsonbaai, Canada) tot Jamalski district, Rusland. Nest goed verscholen in het gras. Het vrouwtje broedt, het mannetje verdedigt het nest, maar verlaat het nest soms al voordat de jongen uitkomen. Als de jongen uit het ei komen, kunnen ze vrijwel direct lopen. Na ongeveer 3 weken vliegvlug.
In Nederland te vinden in plasdrasgebieden, slikranden, ondergelopen bollenvelden of soms wadplaten. Broedbiotoop in arctisch gebied bestaat uit schaars begroeide toendra.
Zoekt voedsel op de tast en met het oog. Voedsel bestaat in het broedgebied uit diverse insecten, in het begin van de broedtijd meer larven, eind van de broedtijd meer adulte vormen; buiten de broedtijd een variëteit aan kleine insecten, vlokreeftjes, spinnen en waterdiertjes.
Lange-afstandstrekker van arctisch gebied in Canada, Alaska en Siberië naar zuidelijk Zuid-Amerika (Bolivia, Chili, Paraguay, Uruguay en Argentinië) en Zuidoost Australië en Nieuw-Zeeland. Grootste deel van de populatie trekt langs kusten van Noord- en Zuid-Amerika in augustus-oktober, maar terugtrek vanaf eind februari gaat meer over het binnenland
doortrekker in uiterst klein aantal
Er worden steeds meer gestreepte strandlopers in Nederland gezien, deels door betere determinatiekennis.
Aantal broedparen | Geen broedvogel |
Geschat maximum aantal overwinteraars | aantal onbekend |
Doortrekkers | 1-100 (in 2008-2012) |
Bron: sovon.nl
Meer weten over trends? Kijk op sovon.nl.
Bron en meer waarnemingen: Waarneming.nl
Lauwersmeer, ondergelopen bollenveldjes in Noord-Holland en nieuwe plasdras-natuurontwikkelingsgebieden.
Broedt niet in Europa.
De wereldpopulatie is stabiel en jaarlijks worden enkele vogels in Nederland gezien.
De gestreepte strandloper is een beschermde inheemse vogelsoort. Net als alle andere vogels die van nature in het wild in Nederland voorkomen, zijn gestreepte strandlopers beschermd op grond van de Europese Vogelrichtlijn. De bescherming van de gestreepte strandloper wordt in Nederland geregeld door de Omgevingswet.
De wet verbiedt het om zonder omgevingsvergunning voor een flora- en fauna-activiteit:
Uitzonderingen op de vergunningplicht zijn opgenomen in de wet en bijbehorende uitvoeringsregelgeving. De provincie (en in sommige gevallen het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit) kan een omgevingsvergunning verlenen die toestaat in strijd met de verboden te handelen. Daarnaast kan de provincie (en in sommige gevallen het Rijk) vergunningvrije gevallen aanwijzen. Aan beide zijn strenge voorwaarden verbonden.
De wet bevat daarnaast algemene regels voor in het wild levende vogels:
Er zijn geen natuurgebieden voor deze soort aangewezen, omdat de soort slechts in beperkte mate in Nederland voorkomt.
© Foto's: AGAMI © Illustraties vogels: Elwin van der Kolk © Video's: Natuur Digitaal