Enige tijd geleden werd ik op Twitter getriggerd door iemand die vroeg of we al dat agrarisch natuurbeheer ook zouden doen als we er geen (grote hoeveelheden) subsidie voor zouden beuren. Meestal probeer ik dan iets rustig uit te leggen, maar van deze persoon wist ik dat hij beter moest weten....
50m2 laten staan om een nest foto collectief eemland
In de media zie je vaak de discussies: Boeren moeten vergroenen, maar ze moeten wel een eerlijke boterham kunnen verdienen. Het ANLb zou je als een middel hiertoe kunnen zien: Boeren doen aan agrarisch natuurbeheer en omdat grasland minder productief wordt ontvang je dan een vergoeding. Zodra dit werkt en resultaat oplevert worden mensen ineens weer kritisch, en gaan ze alsnog weer vragen stellen over "al die subsidie" die een boer wel niet beurt. Mag het wel goed gaan vraag je je dan wel eens af.
*Voor niets doen 1
"Zou je het ook voor niets doen, zonder al die vergoedingen?" was de vraag dus. De vergoedingen die wij ontvangen zijn gebaseerd op de derving van onze gewassen. Uitgerijpt gras heeft geen voederwaarde meer en kost dus melkproductie of groei van de dieren. Deze vergoedingen zijn pakweg 8 jaar geleden vastgesteld en meteen bevroren. Dynamische vergoedingen (afhankelijk van actuele voederwaardeprijs) gaat niet lukken, weten we inmiddels door de voorbereidingen voor de nieuwe beheerspakketten. 8 jaar geleden lag de voederwaardeprijs in ieder geval veel lager dan nu. In 2022 was het misschien wel het dubbele van 2014(!). Als je het de boekhouder en de voerspecialist vraagt gaat er in ieder geval al een flinke schep geld achter het natuurbeheer aan.
*Voor niets doen 2
Wat volledig buiten de ANLb-vergoedingen valt is alle arbeid die gemoeid gaat met weidevogelbeheer. Het zoeken van nesten is een taak voor de vrijwilliger dus dat valt voor de boer nog wel mee. Draad zetten om de nesten voor beweiding gaat al meer op werken lijken. De hele week 3 ondeugende koeien terugjagen naar het "extensief weiden" omdat ze geen zin hebben en maling hebben aan het raster wordt je ook wel aardig zat. Weilanden met aparte maaidata maaien zorgt er voor dat je zo'n beetje de hele oogstmaand druk bent met oogsten. In plaats van in 1 keer door moet je weer opnieuw (1 juni) maaien, kuilen, mesten, etc en twee weken later opnieuw (15 juni). Wat ook niet berekend wordt is het apart (duurdere) laten persen van balen, omdat 15 juni gras niet meer geschikt is voor de graskuil. Opnieuw schudt de boekhouder zijn hoofd. Al die extra arbeid en kosten worden niet vergoed.
*Voor niets doen 3
De laatste "voor niets doen" heb ik wel een hekel aan, de rest reken ik moeiteloos tot hobby. Het zijn immers ook mijn weidevogels. Meestal, in het vroege voorjaar, vinden we moeiteloos 15 nesten, die in de loop van het seizoen moeiteloos doortellen tot 22, 23 begin juni. Dat liep dit jaar wel een beetje anders: Op onze huiskavel kwamen we dit voorjaar tot welgeteld 1 Gruttonest (!), terwijl een natte lente nog wel redelijk gunstig is voor weidevogels (waarom anders plas-dras?). Het is er ook bij gebleven en ik twijfel er niet aan dat dit veroorzaakt is doordat we dit jaar geen vossenbeheer mochten doen. Onrust op de grond zorgde voor weinig legsels en wat er wel lag werd opgevreten, behalve mijn Grutto overigens.
Het magere resultaat bleef voortduren tot het tijd was om te maaien, derde week van mei (rond moeders verjaardag, daar heb ik al eens over geblogd "Grasoogst" 2-6-22). Daags voor het maaien hebben we Lars nog een Droom/dronevlucht laten maken over de weilanden die we wilden maaien. Hij heeft gelukkig nog 2 grutto's, 2 tureluurs, 2 eenden en een kievit gevonden, en gruttokuikens die al prima uit de voeten konden. Zelf hebben we ook nog een scholekster en een tureluur en 2 kieviten gevonden in een weiland van huis af. Het is allemaal wel een beetje minder maar....
Ik heb het gelukkig niet allemaal voor niets hoeven doen.
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
