The sound of silence
19.03.25 Kerkuilen zijn voornamelijk ’s nachts actief. Daarom zijn ze gezegend met bijzondere ..
Door
Christ Grootzwagers
Natuurvereniging Ken en Geniet
Christ Grootzwagers | dinsdag 18 maart 2025 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 16x
Want er zijn er die een andere vogel na kunnen bootsen en niet alleen vogels. De spreeuw staat erom bekend, dat deze allerlei geluiden na kan doen. Het is afhankelijk van waar deze opgegroeid is en wat de jonge vogel ingeprent heeft gekregen. Bij ons in de wijk zit er zo eentje, telkens houdt hij me voor de gek, dan denk ik een wulp te horen en is het toch een spreeuw. Je kunt dan aannemen dat deze vogel ergens op het platteland opgegroeid is, een plek waar de wulp nog voor komt.
Vogels van de weide zijn enorm schaars in onze streek, het beheer is geheel anders geworden en de weilanden zijn niet meer aantrekkelijk voor weidevogels. Gras wordt eerder gemaaid, is minder soortenrijk, minder nat en als het gemaaid is, dan lijkt het wel een biljartlaken. Nee weidevogels houden daar niet van, eigenlijk best wel jammer, want het zijn prachtige vogels. Tureluur, wulp en grutto, maar ook de kievit, ziet u ze nog wel eens in de directe omgeving? Overigens geldt dat haast voor heel ons land, het gaat ronduit slecht met weidevogels. Alles is gericht op productie, zo wordt onder andere de waterstand geregeld, ten gunste van de bewerkers van het land. Tja, bij het uitrijden van mest kan je dan geen natte weide gebruiken. Zeker in deze tijd niet, met enorme machines rijdt men over ons platteland, dus stuwen omlaag en waterstand naar beneden.
Sommige zang zou je haast al niet meer herkennen, zoals het gejodel van de wulp. Ging je vroeger de straat uit, wandelen tussen de akkers en weiden, dan hoorde je ze nog wel. Dan was je blij als je de wulp zag met zijn lange kromme snavel. Je hoorde ze al van verre roepen, zo ook de grutto, de tureluur en de kievit, allemaal met een kenmerkende zang. Dat geluid is allang verstomd, een enkele keer zie je er nog eentje tijdens de trek naar betere oorden.
We zullen het wel moeten blijven doen met onze stadsvogels, of moet ik zeggen dorpsvogels. De merels doen in ieder geval hun uiterste best, evenals zijn familiegenoot de lijster. Vanaf hun zangpost laten ze hun heerlijke klanken klinken door de wijken. Veelal vanaf een hoog punt, de top van een boom of de nok van een dak. Zo hebben ze een groot bereik en waarschuwen ze soortgenoten om afstand te houden. Ook de mezen zingen, zij het met een heel andere melodie. Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is, als je de vogelzang kent, dan kun je ze eenvoudig op naam brengen. Een koolmees zingt duidelijk harder als de pimpelmees en hun soortgenoot de staartmees heeft weer een heel andere toonval.
We kennen de roodborst allemaal wel, het is zowat de meest gehoorde soort, binnen de bebouwde kom. Met zijn hoge trillers komt hij overal bovenuit, je hoort hem eerder, dan dat je hem ziet. De roodborst is de enige vogel die meerstemmig kan zingen, houdt het maar eens in de gaten. Het is ook verbijsterend hoe hij zich schuil houdt, want je hoort hem wel, maar zien dat is een ander verhaal. Steevast kijken de meeste mensen te hoog, om de roodborst te ontdekken. Hij verstaat de kunst om ons voor de gek te houden. Nu zie je soms roodborstjes die andere roodborstjes voeren. Mensen denken dan al snel dat ze hun jonkies voeren. Maar nee, het vrouwtje laat zich voeren door haar mannetje. Ze test hem, nog voor ze gaan broeden, hij moet bewijzen genoeg goed voer aan te kunnen voeren. Als het vrouwtje broedt is ze afhankelijk van het mannetje en hetzelfde geldt als ze eenmaal jonkies hebben. Hofmakerij zo wordt dit ook wel genoemd, een beetje vergelijkbaar met de verlovingstijd bij ons mensen.
De luidste dorpsomroeper is toch wel de winterkoning. Dit kleine vogeltje heeft een enorm volume, dat je op grote afstand nog kan horen. Het is echt een driftkikkertje, hij kan een grote keel opzetten en wipt dan driftig met zijn staartje. We horen dit vogeltje op heel veel plaatsen en geregeld laat hij zich ook zien. En toch leidt hij een vrijwel verborgen leven, want zeg nou zelf, heeft u ooit een nestje van de winterkoning gezien? Zijn nest is bolvormig, gemaakt van mos en gras en zit goed verstopt. Dikwijls in dichte hagen, achter klimop of zomaar tussen uw schuttingplanken. Ontdekken waar, dat is niet gemakkelijk, want hij weet ons om de tuin te leiden. De winterkoning gaat nooit rechtstreeks zijn nest in, maar gaat altijd via een omweg. Natuurlijk is dat niet om ons voor de gek te houden, maar wel voor zijn vijanden.
Wilt u vogels leren kennen, dan is het zaak hun geluiden te leren, ken je die, dan ben je al een heel eind op de goede weg. Natuurvereniging heeft daarvoor een actieve vogelwerkgroep, welke vaak op stap gaat. Maar er zijn tal van app’s en andere hulpmiddelen om vogelgeluiden te leren. Eén ding is zeker, tegen de praktijk buiten kan geen enkel hulpmiddel op. Blijf genieten van de vogels bij onze plas en wordt een echte vogelaar.
Balts van de heggenmus
19.03.25 Kerkuilen zijn voornamelijk ’s nachts actief. Daarom zijn ze gezegend met bijzondere ..
18.03.25 In de vorige blogs van Ronald ging het vooral over de eitjes, wat is nu de ideale gro..
18.03.25 Bij Beleef de Lente zijn er verschillende soorten roofvogels te bewonderen: uilen, ar..