Navigatie overslaan

Uitgevlogen

Steenuil

Uitgevlogen

Oehoe

Uitgevlogen

Vijver

Uitgevlogen

Kerkuil

Uitgevlogen

Koolmees

Uitgevlogen

Bosuil

Uitgevlogen

Torenvalk

Uitgevlogen

Boerenlandvogels

Uitgevlogen

Huismus

Uitgevlogen

Zeearend

Geen broedsel

Slechtvalk

Geen broedsel

Ooievaar

Geen broedsel

Merel

Geen broedsel

Visarend

Toon alle blogs & vlogs
Een majestueus zwevende adult zeearend (foto Andries Dijkstra)

Door Andries Dijkstra

Vol (on)geduld klopt …

Andries Dijkstra | donderdag 22 april 2021 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 588x

Dan zijn er eindelijk twee zeearendjongen, die zich via de webcam laten horen én zien! En dan … ja dan duurt het volgens de menselijke maatstaf veel te lang voordat ze voedsel krijgen!
Het trotse zeearend paar bekijkt liefdevol hun “pykjes”.

Op een houtje bijten?

Man zeearend zat maandagmiddag 19 april urenlang en liefdevol te “snavelen en tuttelen” met de beide jongen en vrouw was de hort op. Het eerste jong was toen ruim twee dagen oud en het tweede een halve dag. Met name het oudste jong maakte steeds meer duidelijk dat het wilde eten!
En ja hoor, komt moeder zeearend eindelijk weer terug op het nest, dan brengt ze verdorie een tak mee! Een tak! Nu snap ik ineens het begrip “takkenwijf” en het spreekwoord dat iemand “op een houtje moet bijten” als hij honger heeft!

Urgentie en noodzaak

Toch zal het allemaal iets genuanceerder liggen. Het in toenemende mate luider en frequenter bedelen van de jongen om voedsel brengt de urgentie, oftewel noodzaakt de oudervogel, om voor voedsel te gaan zorgen. Met het aanhoudend gebedel maakt het jong eveneens duidelijk dat het niet alleen gezond, maar ook sterk genoeg is om te kunnen gaan eten.
Tenslotte, het jezelf moeten bevrijden uit een harde eischaal vergt de nodige energie, waarvan je eerst moet uitrusten. De periode van 24 tot 48 uur zonder voedsel en vocht kunnen de “pykjes” overigens goed doorkomen op hun uit het ei meegekregen reserves.


Het kwam allemaal goed

We zagen vervolgens dat man zeearend zich plotsklaps genoodzaakt voelde om zijn ouderplicht
te gaan vervullen. Hij verliet het nest en was binnen een kwartier terug met een nog levende wilde eend (vrouw) in zijn klauwen. Daar wist vrouw zeearend wel raad mee! Binnen een mum van tijd zag zij kans om de meegebrachte eend te plukken en fileren in kleine hapjes mals rood vlees voor de beide jongen.
En dat lijkt de komende dagen tot wellicht weken de rolverdeling te gaan worden. Het is vooral moeder de vrouw die de jongen voert en hij mag op jacht gaan! Ach, een rolverdeling die de mens toch in meer of mindere mate niet geheel onbekend zal voorkomen.
Gelijktijdig en voor langere tijd het nest verlaten, is in de eerste weken van de “pykje fase” nog geen optie. Er zijn namelijk ook buren, zowel nuttige als gevaarlijke!

Als je daar meer over wilt weten, klik dan op ‘Een goede buur, beter dan een verre vriend ..?

 

De nest locatie in de deels nog plas-dras staande polder vol met watervogels! (Andries Dijkstra, april 2021)

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over

Zeearend Alle Beleef de Lente blogs