Meikevers, rupsen ... én muizen

Ronald van Harxen, STONE | zondag 28 april 2019 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 922x

Muizen vangen als verheven missie

Laten we niet twijfelen aan 's mans intenties: muizen vangen is het hoogste doel in zijn leven. Om bij zijn eega in een nog beter blaadje te komen staan, is er niets dat daar meer aan bijdraagt dan muizen op het menu. Dus geloof me: hij zal zijn stinkende best doen muizen te vangen waar en wanneer hij maar kan. Ze moeten er echter wel zijn en - wat zeker ook een rol speelt - vangbaar zijn. En in dat laatste zit hem de kneep. Steenuilen kunnen slecht uit de voeten in hoog gras, ze prefereren een kort gehouden grasmat. In de eerste helft van de week zijn met de regen in het vooruitzicht overal weilanden gemaaid. Door het maaigeweld zijn vooral woelmuizen dakloos geraakt. Hun holen zijn geplet onder de zware banden van de tractoren en voordat ze hun ondergrondse gangenstel weer gerenoveerd hebben, verblijven ze noodgedwongen een tijdje bovengronds. Daar is geen beschutting meer in de vorm van lang gras. En dan zien de steenuilen - en andere muizeneters - hun kans schoon.

10 veldmuizen en 5 bosmuizen

Een mooi voorbeeld daarvan trof team pet en snor  (om met Anjo te spreken) gisteren tijdens de eerste velddag. Een vrouwtje steenuil in Zieuwent wist zich omringd door 10 veldmuizen en 5 bosmuizen, de meeste nog vers. Rondom de nestboom kleurde het gras in de verre omtrek lichtgroen: pas gemaaid. Nooit eerder troffen we zoveel muizen terwijl er nog geen jongen waren. Ook haar eega had blijkbaar weten te anticiperen op de plotselinge overvloed. Later in de week trouwens meer over onze eerste velddag. Het ziet er naar uit dat het een bijzonder seizoen gaat worden met veel jongen. In ieder geval is de legselgrootte bovengemiddeld hoog.

Wat gaat er om in 's mans hoofd?

Terug even naar de prooiaanvoer. De telploeg had ogenschijnlijk een relatief rustige week met 16 meikevers, 12 rupsen, wat onduidelijk grut en dus 4 woelmuizen en 1 ware muis. Bij elkaar 39 prooien. Uitgesproken schraal was dinsdag met over de hele dag slechts 3 prooien: 1 meikever, 1 rups en iets onduidelijks. Niet bepaald het bordje waar ze behoefte aan heeft. Dat ze daar niet echt genoeg aan had, bleek uit de gretigheid waarmee ze de muizen aannam en de felheid waarmee ze deze verdedigde toen man een graantje (lees: muisje) kwam meepikken.

Vraag die in een keer bij me opkomt: hoe werkt dat eigenlijk bij man? Hij moet ook eten immers. Is hij zo afgesteld dat hij zich gedwongen voelt elke prooi naar zijn vrouw te brengen, of zal hij er af en toe ook zelf eentje naar binnen werken? En raakt hij dan elke keer in een soort van tweestrijd? Het duveltje op zijn rechterschouder dat zegt: eet 'm lekker zelf op, ze is toch onverzadigbaar en het engeltje op zijn linkerschouder dat hem influistert ook deze prooi naar zijn lief te brengen - investeren in je vrouw is immers investeren in je toekomstige kroost.

Gelukkig zijn er omstandigheden waarin je geen keus lijkt te hebben zoals uit het clipje Vrouw loopt worm mis blijkt. Het is óf afstaan aan een hongerige en opdringerige kauw, óf snel zelf naar binnen slurpen. Maar kijk het clipje nog eens terug: had hij echt geen andere keus? 

Foto hieronder: Pascal telt ze en Marc houdt ze droog.

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over