Komm mitt

Ronald van Harxen, STONE | zondag 5 juli 2020 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 787x

Drie tellen later zagen we hem voor ons uit opvliegen om in het aanliggende park in een dichtbebladerde boom te gaan zitten. Het aantal keren dat we samen over de begraafplaats zijn gelopen, moet tegen de 200 bedragen. In mijn eentje een veelvoud daarvan. Nooit eerder een steenuil opgemerkt. Wel boomklevers, appelvinken, boomkruipers, vinken, diverse mezen, merels, holen- en houtduiven, kauwen en natuurlijk overal rond huppelende konijnen in alle stadia op weg naar volwassenheid. Maar nooit een steenuil.

80 jaar 

Voordat u nu denkt wat zijn dat voor lugubere gasten die op zaterdagmorgen voordat ze aan het veldwerk beginnen een kerkhof bezoeken: de begraafplaats is al sinds eind 1908 niet meer in gebruik en het fraaie smeedijzeren hek staat altijd open voor bezoek. Het lange, rechte pad ligt op de doorgaande route naar de bakker. Hij is maar kort in gebruik geweest (vanaf 1829, 80 jaar), maar de hele toenmalige Winterswijkse jetset ligt er begraven: burgemeesters, textielbaronnen, notarissen en scholtenboeren. 

Het zal toch niet?

Een paar jaar geleden hebben we op verzoek van de stichting Monumentenbelangen Winterswijk een nestkast opgehangen, in een dikke beuk aan de rand van de begraafplaats. Vrij kansloos, dachten we toen, maar ach, het is een rustige plek met veel gras en groen. Dus wie weet. Het zou toch niet zo zijn dat we elke zaterdag meer dan 100 kilometer afleggen om overal steenuilen te ringen en dat we de steenuilen op 200 meter van huis over het hoofd zouden zien? Snel terug naar huis het brood op de plank gelegd en met de ladder op de nek terug naar de begraafplaats. Het was nog vroeg in de ochtend en niet druk. De mevrouw die haar hondje uitliet liep gelukkig met de rug naar ons toe. Helaas - of beter: gelukkig - de kast was leeg. Wel kauwenlucht - ruiken heel anders dan steenuilen - takken en zwarte veertjes. Hier is een stel kauwen in groot geworden, geen steenuilen.

Kom mee!

Wat onze steenuil dan op de begraafplaats deed? Waarom alarmeren als er geen jongen rondvliegen? Was het een rondzwervend jong van dit jaar dat ons herkende en van pure schrik alarmeerde: o jee, daar heb je die gasten weer! Hoe mooi zou het zijn dat hij (of zij) zou blijven hangen, een partner aan de haak weet te slaan en volgend jaar de nestkast op de kauwen verovert. Steenuilen horen op begraafplaatsen. De Duitse streeknaam "Komm mitt" (kom mee) verwijst naar het oeroude volksgeloof dat een roepende steenuil je meelokt het hiernamaals in: KJU-au. Als dat zaterdagmorgen zijn plan was, heeft hij hopelijk nog even geduld. 

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over