Beleef de Lente 2024: veel reg..
18.07.24 Jaargang 18 van Beleef de Lente was een seizoen met twee gezichten: aan de ene kant ..
Door
Ronald van Harxen
Voorzitter werkgroep STONE
Ronald van Harxen, STONE | woensdag 6 juni 2018 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 825x
Vergelijk de foto's van een van de kauwen uit het Winterswijkse nest van 25 mei (23 dagen oud) eens met die van 1 juni (30 dagen oud) en zoek de verschillen. Wat direct opvalt is dat de snavel inmiddels meer zwart dan geel is. Alleen het puntje en de basis zijn nog echt geel. Een geheel zwarte snavel is wel handig als je voor de rest een geheel zwart verenpak hebt, en je als kwetsbaar jong niet te veel wil opvallen buiten de kast.
De blote buik is niet langer bloot, maar dicht beverderd. In een week tijd zijn daar in rap tempo de veren gegroeid. Ook wel handig, want met een blote buik verlies je buiten de kast veel warmte. Ook wat dat betreft is hij er dus klaar voor.
Zijn staart is weliswaar nog niet geheel op lengte, maar al wel een stuk langer dan een week geleden. In de krappe nestholte, temidden van een aantal opdringerige nestgenoten, zit een lange staart maar in de weg. Bovendien is hij lastig schoon te houden. We zien deze ontwikkeling bij veel holenbroeders. Pas in de laatste periode voor het uitvliegen maakt de staart echt (centi)meters.
De vleugels hebben echter de belangrijkste ontwikkeling doorgemaakt. Vooral de handpennen zijn fors in lengte gegroeid en hebben nu bijna de volwassen lengte. Waarom dat handig is, laat zich gemakkelijk raden. In de ruime kast in Dongen is er genoeg ruimte voor 'droogoefeningen' en dat is wat we hem ook al verschillende keren hebben zien doen. Zo sterkt hij zijn vliegspieren.
Toen ik op 25 mei een van de jongen uit de kast haalde om hem nader te bekijken, liet hij zich dat min of meer rustig welgevallen. Hij probeerde weliswaar zo ver mogelijk weg te kruipen, maar bood nauwelijks weerstand toen ik mijn hand eromheen sloot. Hoe anders was dat afgelopen vrijdag. Toen ik hem vastpakte voelde ik hem zijn spieren spannen, in een poging weerstand te bieden. Ik moest hem met een snelle beweging grijpen, anders was hij de kast rondgefladderd. De fotosessie liet hij zich maar amper welgevallen. Luid schreeuwend maak hij zijn misbaar kenbaar en maar wat graag had hij in mijn vinger gepikt. Kortom: van een redelijk sukkeltje was hij in een agressieve puber veranderd. Ook wel slim als je buiten de kast tal van onbekende gevaren gaat tegenkomen. Timide in een hoekje wegkruipen biedt dan niet de beste kansen op overleving.
Ik schreef het al eerder: de jongen in Winterswijk zijn van vergelijkbare leeftijd als het jong in Dongen. Het is dus nog even de vraag of ik nog een kans krijg op een nieuwe fotosessie. Komende vrijdag zouden ze dan een dag of 37 zijn. Aangezien kauwen meestal ergens tussen hun 35e en 40e levensdag het ouderlijk nest verlaten, is het niet ondenkbaar dat ze de stap nog niet gewaagd hebben. Ik hoop eerlijk gezegd dat ze er nog in zitten. Graag zou ik nog een laatste fotoshoot doen, benieuwd als ik ben naar de allerlaatste aanpassingen voor het uitvliegen. Bovendien zijn het schitterende beesten, helemaal van zo dichtbij.
foto in de header: Pascal Stroeken
Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE
18.07.24 Jaargang 18 van Beleef de Lente was een seizoen met twee gezichten: aan de ene kant ..
17.07.24 Wie had gedacht dat de haiku challenge zo'n succes zou worden? Ik zeker niet. Het hee..
17.07.24 Het kerkuilenseizoen van Beleef de Lente 2024 zit erop. Of zoals ze in de Achterhoek ..