Paul J. Marcus | zondag 4 juni 2017 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 1157x

 In tegenstelling tot hetgeen vaak wordt verondersteld, blijft de kast in gebruik als de jongen allang zijn uitgevlogen. De jonge valken keren er regelmatig naar terug. Als het kroost het ouderlijk territorium heeft verlaten, blijven de ouders er gewoon. Ook zij maken dan geregeld hun opwachting in de kast. Al in de herfst wordt er een kuiltje gedraaid in het grint. Een Slechtvalkterritorium blijft op onze breedtegraad het hele jaar bezet.

  Noord-Europese valken trekken veelal weg naar zuidelijke streken. Daardoor zijn er in de winter meer Slechtvalken in Nederland dan in de zomer. Ook overwinteraars houden er vaste territoria op na. Ze hebben zelfs winterpartners, waarmee ze het winterterritorium verdedigen en waarmee ze soms gezamenlijk jagen. Door ringonderzoek is komen vast te staan dat de winterpartner meestal niet dezelfde vogel is als de partner in het broedgebied. Bij twee Zweedse broedvogels werd vastgesteld dat mannetje en vrouwtje weliswaar allebei in Nederland overwinterden, maar tientallen kilometers van elkaar en elk in gezelschap van een andere partner. In India werden zelfs copulaties waargenomen tussen een vrouwtje van de Toendraslechtvalk Falco peregrinus calidus en haar winterpartner, een Slechtvalk van de lokale ondersoort F.p. peregrinator (White et al. Peregrine Falcons of the World, Barcelona, 2013., bijschrift bij fig. 30, blz. 78 ). Deze relaties hebben echter geen resultaat, want de Toendraslechtvalken zijn dan nog niet broeds. De paarband in de winter verzekert de valken van samenwerking en een mate van bescherming tegen concurrenten en roofvijanden. De relaties tussen de valken van verschillende populaties hebben geen vervolg in het broedseizoen, omdat de overwinteraars altijd weer teruggaan naar de streken waar ze zijn geboren. De Nederlandse Slechtvalkpopulatie heeft dan ook geen Scandinavische oorsprong.

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over