Of laag bij de grond. Met twee tenen, drie tenen, vier tenen. Met vliezen, lobjes, klauwen, sporen. Teder ogend of uitgesproken lomp. Vogelpoten zouden een enorme uitdaging zijn voor een vogelpotenschoenenmaker! Hakje erbij? Hoogsluitend? Crocs-breed? Kek kleurtje? Klant is koning!
Dat zou wat zijn. Een waar verdienmodel!
Vier, drie, twee tenen
Maar laten we beginnen met de 4-tenige vogels. Daarvoor gaan we eerst 150 miljoen jaar terug in de tijd. De Jura. In die periode ontstond de archaeopteryx: de eerste dino met veertjes. Vliegen kon hij toen nog niet. Hij had een “snavel” vol tanden en een reptielachtige staart. En 4 tenen.
Spechten, (en bijvoorbeeld papegaaien) hebben 2 tenen naar voren en 2 naar achteren. De specht klimt er moeiteloos de boom mee in, de papegaai kan er zijn pinda’s goed mee vasthouden.
Gierzwaluwen hebben 4 naar voren gerichte tenen met lange nagels, waarmee ze zich aan muren of rotsen kunnen vasthouden. Lopen kunnen ze niet te best maar dat hoeft ook niet. Ze leven in de lucht.
Het gros van de (zang)vogels lijkt 4 tenen te hebben: 3 naar voren, 1 naar achteren. Zo hebben ze de beste grip op takken.
De ijsvogel heeft er 3. Naar achteren 1 en naar voren 2. Die 2 zijn gedeeltelijk met elkaar vergroeid. Weer nuttig: daarmee kan dit vogeltje de diepe gangen graven waarin het nest gelegen is. Ook eenden hebben 3 tenen, met zwemvliezen.
Alleen de struisvogel heeft “slechts” 2 tenen, 1 naar voren en 1 naar achteren. Daar kan hij verschrikkelijk hard mee rennen – en trappen uitdelen.
Grote poten, kleine poten
Van laag (pinguïn) naar hoog (kluut) en van enorm groot (roerdomp) naar breed (watervogels) naar verfijnd (goudhaantje); schoenmaker, ga er maar aan staan!
Gelukkig hoeft dat niet. Elke poot, elke teen en nagel is nodig voor het bestaan. Hakjes? Haha! Kleur? Hoeft niet! Vogelpoten bestaan in alle kleuren die je maar wensen zou, en ze hoeven hun verenpak niet aan te passen aan “de mode”; wel aan het seizoen, maar dat gaat vanzelf.
Roodborstje
Hoe kwam ik op dit thema? Omdat elke keer als ik een roodborstje zie, ik me verwonder over de teerheid van diens pootjes, het hele fragiele prachtige uiterlijk, dat verfijnde snaveltje.
Waarmee ongekend agressieve gevechten onder elkaar kunnen worden gevoerd! Ja, zelfs tot de dood van de opponent.
Maar genieten wij gewoon van de schoonheid van onze vogels, bij de vijver, bij de andere cams.
En stel je eens voor dat je kon vliegen!
Haiku challenge
Deze is gemaakt tijdens de lange, lange, lange stortregendagen. Weer een juweeltje!
Slagregens drummen Donder bast boven water Merel zingt solo
(Martine, 2-5)
Roodborst draagt aarde Midden tussen planeten Zon creëert chaos
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
