Mary had het in haar laatste blog al een beetje voorzien. Ei 5 kon wel eens niet de laatste zijn. Maar nu nummer 6 en zelfs 7 er zijn komen er veel vragen los. Is dat wel normaal en gaat dat wel goed straks, zijn de meest gestelde vragen. Laten we eens kijken of daar iets zinnigs over te zeggen valt
Is 7 wel normaal ?
Over het verschil tussen gemiddeld en normaal is vorig jaar al eens een blog geschreven en de conclusie was: er is veel meer normaal dan gemiddeld (niet gelijk afhaken 😬 het wordt hierna alleen maar eenvoudiger).
In Nederland is een legselgrootte voor kerkuilen ergens rond de 4.5 eieren gemiddeld, maar dat wisselt sterk per jaar.
Ringers vinden eigenlijk alles tussen 4-7 vrij normaal en staan ook niet heel vreemd te kijken als ze een nest van 3 of 8 vinden. Als het meer of minder wordt dan schieten ze pas echt wakker en gaan eens kijken of hier iets speciaals gaande is.
Het grootste legsel in NL is voor zover ik weet 12 eieren. In Duitsland en Tsjechië doen ze daar nog een flinke schep bovenop, want daar is het grootste geregistreerde legsel 18 eieren. Bij zo’n aantal begint mijn fantasie allerlei vragen te stellen, zoals: zitten die in doosjes van 6 of liggen ze gestapeld zodat V er nog een beetje overheen kan hangen om te broeden ?
Dus tja, is 7 normaal ? Als je het zo bekijkt eigenlijk wel. Het is nog steeds veel, maar het is al honderdduizenden keren eerder vertoond.
Om het zelf van zo dichtbij mee te maken is natuurlijk een ander verhaal; dat blijft super bijzonder. Het 7e ei zelf al gezien ? Kijk deze fraaie clip.
Maar gaat dat wel goed komen ?
Ja, dit wordt een moeilijker verhaal. Voor wie daar geen zin in heeft is het eenvoudige antwoord: Ja, het gaat goed komen; ze doen het immers al miljoenen jaren zo (al van voor BdL bij de Flintstones).
Maar wat iedereen eigenlijk wil weten is: gaan al deze eieren uitkomen en gezonde kuikens opleveren die na een gelukkige jeugd allemaal de wereld in trekken ?
Er is geen reden om aan te nemen dat er iets mis is met de kwaliteit van de eieren of dat ze beschadigd zijn. Maar er is natuurlijk altijd een kleine kans dat er iets mis is, waardoor het ei uiteindelijk niet uitkomt (bijvoorbeeld als het niet bevrucht is) en hoe meer eieren je hebt, hoe groter de kans is dat er 1 of 2 afvallen.
Of ze daarna allemaal een gelukkige jeugd gaan krijgen hangt vooral heel sterk van de omstandigheden af. M, maar vooral V heeft de situatie voor dit jaar voor deze plek zorgvuldig ingeschat en ze is daarbij geholpen door al die miljoenen jaren ervaring die in haar opgeslagen zijn en op basis daarvan denken zij dat 7 een realistische gok is. Daar kunnen wij van denken wat we willen, maar wij hebben om te beginnen al die kennis niet die zij wel bezitten.
Maar de situatie kan natuurlijk veranderen. De muizenpopulatie kan instorten of M kan gewond raken of onverwachte concurrentie in zijn territorium krijgen, het aantal variaties is ontelbaar en ook de jachtkwaliteiten van V zijn eigenlijk nog niet bekend. De strategie die de kerkuil heeft ontwikkeld is dat als alles meezit er voldoende eten en zorg is voor alle kuikens om groot te worden. Maar als het echt tegen zit krijgen de zwaksten het zwaar en door het grote leeftijdsverschil tussen de kuikens (K7 wordt pas ongeveer 14 dagen na K1 geboren), zullen dan vaak de jongsten het niet redden.
In 2019 zijn hier 6 gezonde uilen uitgevlogen. Bijzonder vond ik dat er 2 uiltjes veel langer in de kast bleven, terwijl de rest al in de hooiberg rondzwierf, maar dat die twee daar gewoon keurig bij toerbeurt gevoerd werden. De muizenstand ziet er ook goed uit, dus we gaan ervoor, maar garanties kunnen we helaas niet geven.
Maar M heeft vorig jaar toch verzaakt, heeft ie wel wat bijgeleerd ?
Het is zeker zo dat de afwezigheid van M toen een belangrijk aandeel in het overlijden van K3 heeft gehad, maar we hebben natuurlijk geen idee van de reden voor zijn afwezigheid. Misschien heeft hij wel 2 dagen opgesloten gezeten in een schuur bij de buren.
En sterker nog; weten we eigenlijk wel zeker of M hetzelfde mannetje is als vorig jaar? Er zijn mensen die beweren dat ze hem herkennen van vorig jaar, maar het blijft natuurlijk toch een beetje gokken omdat we zijn ringnummer niet eens kennen.
Dus wel wat antwoorden, maar zekerheid kunnen we helaas niet bieden en dat is maar goed ook.
Het enige dat wel zo goed als zeker is is dat er nog heel wat tranen zullen vloeien hier; veel van ontroering en van het lachen en af en toe ook een paar van verdriet….
Bij meer dan 6 volgende keer graag eierdoosjes bijleveren (met dank aan onze kippen)
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
