Ooievaar gezien?

In het algemeen gaan Nederlandse ooievaars op trek, naar Zuid-Europa en West-Afrika. In de winter, wanneer de bodem bevroren is, is het voor ooievaars in ons land lastiger om aan voedsel te komen. Ze eten vooral regenwormen maar ook insecten, slakken, muizen en mollen. Toch zien we in de winter steeds meer ooievaars in ons land: in 2022 werden 986 ooievaars gemeld. Dat is vergelijkbaar met de vorige wintertelling, toen werden 991 ooievaars gemeld. In 2010 waren het er slechts 497.

In zachte winters zoals deze tot op heden, kunnen ooievaars heel goed voedsel vinden in Nederland. Regenwormen zijn goed bereikbaar en er zijn ook altijd wel muizen te vinden. Veel ooievaars verblijven dan in de buurt van hun nesten. Die omgeving kennen ze goed en dat maakt het gemakkelijker om voedsel te vinden. Het nest dient dan als slaapplek en uitvalsbasis.

In 2021 werd het oudste paar geteld: Maarten en Elsje zijn allebei in 1985 geboren en vormden sinds 1988 een broedpaar bij ooievaarsstation De Lokkerij in Drenthe. In 2021 hebben ze nog een broedpoging gedaan; het ei is toen echter niet uitgebroed maar over de nestrand gekieperd. 

Elsje is na augustus 2021 niet meer terug gezien of afgelezen. Er zijn geen meldingen, dus het is onbekend of ze nog leeft.

Het mannetje is in augustus 2022 nog gezien bij De Lokkerij in De Schiphorst. Hij heeft de besmettingsperiode van vogelgriep dus overleefd. Hij heeft geen broedsel meer gehad, zat af en toe op ‘zijn’ oude nest maar werd er af gejaagd door een nieuw paar. Hij scharrelt als een oude ooievaar een beetje rond.

Midden jaren '70 was de ooievaar bijna verdwenen uit Nederland. Dankzij veel vrijwilligers heeft Vogelbescherming toen via een reddingsprogramma met ooievaarsstations voorkomen dat ze als broedvogel in Nederland uitstierven. Intussen staan ooievaars gelukkig niet meer op de Rode Lijst; in 2020 was het aantal broedparen rond de 1300.