Kees van der Klauw maakt de foto van de maand

“De foto van de koekoek is enkele jaren gemaakt bij een vogelhut in natuurgebied Diependal daar stond een dode boom daar kwam af en toe de koekoek op een van de takken zitten. Ik heb er vele uren gezeten en geprobeerd om de koekoek net voor de landing te fotograferen. Dat is aardig gelukt.”

“Ja, vanwege het karakteristieke geluid dat altijd zo mooi door de natuurgebieden schalt. Maar niet alleen daarom. Toen ik net mijn eerste camera had, fietste ik een keer in Drenthe zag ik op een omgevallen boom een koekoek zitten. Ben dus snel afgestapt. Terwijl ik aan het fotograferen was, kwam er een veldleeuwerik aan die begon de jonge koekoek te voeren. Vanaf dat moment vind ik dit hele fenomeen – van het ei in een nest van een andere vogel leggen dat koekoeken doen – enorm fascinerend.”

“Die is ontstaan toen ik lang geleden zowel ’s ochtends vroeg als in de avond de koeien molk. Dat gebeurde midden in het weiland nog zonder machine. Op die momenten was het zo mooi om de weidevogels te horen. Wat me ook is bijgebleven uit die tijd, is dat je alleen maar bloemenrijke weilanden, zo ver als je kon kijken.”

“Ik verdiep me graag in één soort en die volg ik dan een poos zoals de klapekster. Voor de futen zit ik in het water met een waadpak. De laatste tijd doe ik ook wat meer macrofotografie zoals vlinders en paddenstoelen, maar ook landschappen.

Ik ben vaak buiten. Dat is de enige manier om goede foto’s te maken.  Om echt onderscheidende foto’s te maken, moet je eigenlijk veel uren maken. Ik ben altijd vroeg in de natuur, liefst met zonsopgang dan is het nog rustig met weinig verstoring. Het vroege zonlicht is het allermooiste licht wat je je kan wensen om te fotograferen.”  

“Dat zijn er veel. Vanuit een vogelhut zag ik hoe een blauwe reiger ineens een grote bruine rat pakte. Hij is er vervolgens een uur mee bezig geweest om de rat te verslinden. Uiteindelijk werd de rat in zijn geheel naar binnen gewerkt.

In Portugal zat een kuifkoekoek op het prikkeldraad. Vanuit de auto kon ik deze mooi fotograferen tot opeens het mannetje aan kwam vliegen met een grote harige rups. Maar heel bijzonder, pas na de paring kreeg het vrouwtje de rups.”