Het spreeuwenseizoen

Ons huis is begin 1900 gebouwd en de rode dakpannen die het dak sieren liggen hier en daar scheef. Nee, het is beslist geen Vinex-huis met een strak dak. Juist omdat er soms kleine ruimtes te vinden zijn tussen de pannen, is ons dak zeer in trek bij spreeuwen.

De hele winter zien we geen spreeuw, maar zo vanaf half maart beginnen de eersten terug te komen. Ze nemen dan strategische posities in op het dak om vanaf daar met uitbundige zang te laten weten dat ze dit plekje hebben opgeëist.

Op hun repertoire hebben ze vaak een scala aan geluiden, want in imiteren zijn ze geweldig. Niet zelden worden we op het verkeerde been gezet met de imitaties van een auto-alarm, baltsende wulpen of andere weidevogels. Maar de imitatie van de boerenzwaluw brengt ons ieder jaar steevast in beroering. Opmerkingen als ‘zo de boertjes zijn vroeg dit jaar’ vliegen hier dan enthousiast door het huis. Zo weten de spreeuwen ons elk jaar opnieuw weer mooi in de maling te nemen.

In april zijn de spreeuwen druk in de weer met het bouwen van nesten. Het materiaal betrekken ze uit onze tuin, die we bewust wat rommelig laten. Bij ons geen strak gazon of aangeharkte borders, maar dat wist u al...

Ze verzamelen blaadjes, strootjes en takjes: een allegaartje aan bouwmaterialen. Ze hebben wel iets weg van Malle Pietje uit de oude kinderserie Swiebertje. Zijn winkeltje stond vol met rommel en snuisterijen en net zoals Malle Pietje lijken de spreeuwen alles te kunnen gebruiken. Al die sprietjes en takjes verdwijnen onder de dakpannen en worden tot een rommelig nestje verwerkt. Soms zijn de nesten zo groot dat de grassprieten aan alle kanten onder de dakpannen uit steken.

Eenmaal aan het broeden wordt het rond de nesten stil. Het is een stilte voor de storm want op 26 mei van dit jaar vlogen de jongen spreeuwen massaal uit, niet alleen bij ons maar ook bij de andere huizen in de omgeving. De bomen, het gazon, de vijverrand, overal zaten jonge spreeuwen. Ze lijken wel onverzadigbaar. Luid bedelend om voer volgen ze het ouderpaar.

De volwassen spreeuwen vangen de ene naar de ander engerling of emelt uit het gazon en daar maken ze zich zeer nuttig mee. Want deze larven van langpootmug en meikever eten voornamelijk de wortels van gras waardoor het afsterft. De spreeuwen helpen op een natuurlijke manier met het bestrijden van deze beestjes. Een betere manier van biologische bestrijding kunt u zich niet wensen.

Het is nu eind juni en de rust is wedergekeerd, de spreeuwen zijn vertrokken uit de omgeving en hebben zich in kleine groepjes verzameld om met elkaar het landschap af te struinen naar voedsel. Hopelijk komen ze volgend jaar weer terug, want ik zou die rommelkonten rond ons huis voor geen goud willen missen.