Haiku challenge special
17.07.24 Wie had gedacht dat de haiku challenge zo'n succes zou worden? Ik zeker niet. Het hee..
Door
Louis van Oort
Medewerker Vogelbescherming
Louis van Oort | donderdag 18 juli 2024 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 153x
Een van die succesverhalen was dat van de bosuil. Uiteraard weer haantje de voorste, wat Beleef de Lente betreft. Precies een week voordat Beleef de Lente op 25 februari online ging legde vrouw bosuil het eerste van drie eieren. Een mooi legsel, ter bekroning van het 10e jaar dat de bosuilenkast in het Limburgse Vlodrop in beeld is. In deze fase nog geen last van slecht weer, want het prooiaanbod was dusdanig dat de jongen voorspoedig groeiden. Ruim een maand nadat ze uit het ei waren gekomen sprongen ze uit de kast om takkeling te worden: drie prachtige bosuilen erbij!
Wie er ook vroeg bij waren: de zeearenden in het Friese natuurgebied Alde Feanen! Op 5 maart en 9 maart legde ma zeearend een ei, zo langzamerhand het gebruikelijke aantal bij deze gevederde giganten. Ook bijna een traditie is dat de zeearenden over zoveel voedsel kunnen beschikken dat ze hun twee jongen zonder problemen groot konden brengen. Hoewel, zonder problemen… op een moment dat de jongen nog piepklein waren, waaide het nest bijna dubbel, tijdens een van de steeds vaker voorkomende voorjaarsstormen. Maar moeder zeearend verdedigde haar kroost met haar leven en na reparatie van het nest kon het broedseizoen succesvol worden afgerond. We konden zowaar beide jongen zien uitvliegen. En dat was een breuk met een andere traditie, want al enkele jaren op rij hadden we een storing op het moment dat een van de jongen uitvloog. Het slot was sowieso uniek, want het eerste uitgevlogen jong keerde na enkele dagen zowaar nog een paar keer terug, en dat hadden we nog nooit gezien!
Oh en we willen jullie natuurlijk niet het misschien wel grappigste filmpje van het gehele BDL-seizoen onthouden: Eagle Rock!
Voor een spectaculaire terugkeer bij Beleef de Lente zorgde de oehoe. Veertien jaar geleden hadden we deze reuzenuil al broedend in beeld in steengroeven in Winterswijk en later ook bij Maastricht. En enkele jaren geleden een bijzonder geval in een boerenschuur in Noord-Holland. Deze keer kregen we werkelijk fantastische beelden voorgeschoteld van een oehoepaar in een bos bij Hengelo. Het werd een voorspoedig seizoen, met vier jongen, die na geringd te zijn één voor één het nest verlieten. Niet altijd even soepel, maar dat maakte verder niet uit. Ze werden keurig verder groot gebracht op de grond.
Een fantastisch broedseizoen kenden de torenvalken van de watertoren in Drenthe, die na een jaar afwezigheid weer live te zien waren bij Beleef de Lente. Liefst zeven jongen kwamen uit het ei, die het stuk voor stuk goed deden. Toch ging een van de valkjes na een kleine maand nog ten onder in de chaos waarin de kast steeds veranderde als een prooi werd gebracht. Maar de andere zes hebben het gered en zijn begin juni uitgevlogen.
Het eerste ei bij steenuilen komt zelden al in maart, maar deze keer wél. Op 26 maart mochten we het eerste van vijf eieren begroeten. Daar kwamen er vier van uit, terwijl één kuiken enkele dagen na uitkomen overleed. De rest groeide voorspoedig op totdat op 1 juni volkomen onverwacht toch nog een jong overleed. Het overgebleven duo wist het gelukkig vol te houden tot ze groot genoegen waren om het luchtruim te kiezen.
Ondanks de twee uitgevlogen steenuiltjes, was het Beleef de Lente-seizoen dus geen onverdeeld succes. En voor een deel had dat ook te maken met de ongekend overvloedige regenval deze lente. Het meest indringend manifesteerde zich dat bij de ooievaars. Mevrouw ooievaar legde vlotjes vier eieren, waarvan er drie uitkwamen. Het leek allemaal goed te gaan, totdat het weer omsloeg en de natste mei ooit zich aandiende. De ooievaarsjongen waren kansloos: door kou en regen legden ze alledrie het loodje. Een dramatisch seizoen dus voor deze soort.
Ook bij de kerkuilen speelde het weer een negatieve hoofdrol. Maar hier zagen we gelukkig nog wel wat jongen uitvliegen. Zeven eieren kwamen er uit en uiteindelijk werden slechts drie van de jongen volwassen. Vooral de dood van ‘K4’ hakte er bij de kijkers in, omdat dit dappere jong het lange tijd leek te gaan redden.
Net als bij de ooievaar dit seizoen geen jongen bij de slechtvalk. En dat terwijl we ook nu weer twee nestkasten konden volgen. In de o zo vertrouwde kast op De Mortel zagen we net als vorig seizoen helemaal geen eileg, terwijl bij de valken op het Rijksmuseum de eieren kapotgingen of niet uitkwamen. Over de oorzaken willen we liever niet speculeren, maar feit blijft dat het wel weer eens tijd wordt voor een succesvol slechtvalkennest.
Bij de visarend zagen we ook weer geen uitvliegers. Of althans, geen uitvliegende visarenden. Net als vorig seizoen hadden we te maken met een arend-gans-tweestrijd. Onze vertrouwde man 7TG keerde weliswaar perfect op tijd terug op het nest, maar ook nu liet een vrouw op zich wachten en kraakten grote Canadese ganzen de woning. Die slaagden er ondanks de gebruikelijke eiroverij van de boommarter zowaar in twee pullen uit te broeden, die snel van het nest sprongen. Geen broedende visarenden dus, maar wel degelijk wekenlang kijkplezier. Maar volgend jaar gewoon weer visarenden graag, dank u.
Natuurlijk komen ook de tuinvogels aan bod bij Beleef de Lente en ook hier een gemengd beeld. Bij de koolmezen zagen we bijvoorbeeld twee nestjes uitvliegen, met respectievelijk 4 en 5 jongen. De merel daarentegen werd slachtoffer van een huiskat. Althans de vijf jongen die in een prachtig nestje zaten.
In dit Jaar van de Huismus móésten we gewoon een poging doen om deze vertrouwde soort broedend in beeld te krijgen. Eigenlijk tegen beter weten in, want huismussen bedekken hun nest zodanig dat het amper in beeld te brengen is. Dat bleek ook, maar toch hebben we wel degelijk nog iets meegekregen van het familieleven van deze bekende maar toch ook onbekende tuinsoort.
Slecht weer of niet, bij de boerenlandvogels werden we getrakteerd op jongen van liefst vier soorten. En dat is natuurlijk geweldig in een tijd waarin juist vogels van het boerenland het ongekend moeilijk hebben. Achtereenvolgens zagen we jongen uitlopen (want nestvlieders) van de kievit, de grutto, de scholekster en de kleine plevier. Vooral die laatste dotjes stalen de show!
Tot slot de camera die van de eerste tot de laatste dag aanstaat en waar iedere dag wel iets te zien is: de bosvijvercam! Hier natuurlijk geen broedende vogels, maar wel handenvol soorten die komen drinken en badderen. Met in de loop van het seizoen steeds vaker jonge vogels. En je kunt de hele dag het heerlijke bosvogelkoor horen. Dit is misschien wel de meest constante factor van vijf maanden Beleef de Lente.
We zullen het missen. Maar gelukkig hebben we de beelden nog! En dat geldt ook voor al die fantastische blogs die de vele vrijwilligers maandenlang dag in dag uit hebben geschreven. Eigenlijk is het bij elkaar één grote encyclopedie van Beleef de Lentes-soorten. Een ongekend leerzaam maar ook amusant onderdeel van Beleef de Lente, naast alle livebeelden.
Terugkijkend is en blijft Beleef de Lente een fantastische, laagdrempelige en veelzijdige manier om het dagelijks leven van broedende vogels in Nederland mee te maken. Live, via clips en via blogs. Dat het aanspreekt blijkt wel uit het feit dat dit jaar dik 1,5 miljoen unieke bezoekers uit binnen en buitenland de site bezochten. Ruim 400.000 meer dan vorig jaar!
En hoewel er enorm veel werk in zit om dit allemaal mogelijk te maken en de 80 vrijwilligers wel de nodige rust verdiend hebben, kijken we desondanks al uit naar volgend seizoen. Want ook daarin zullen de vogels ons verrassen en verbazen met gedrag dat we nog nooit gezien hebben. Beleef de Lente blijft boeien!
Om het werk van Vogelbescherming te ondersteunen en Beleef de Lente mede mogelijk te maken, kan je altijd een Tikkie meehelpen. Graag zelfs!
17.07.24 Wie had gedacht dat de haiku challenge zo'n succes zou worden? Ik zeker niet. Het hee..
17.07.24 Het kerkuilenseizoen van Beleef de Lente 2024 zit erop. Of zoals ze in de Achterhoek ..
17.07.24 Nou ja, er gingen heel wat weken overheen, maar achteraf lijkt het of de tijd vliegt...