Helemaal gek word je ervan!

Ronald van Harxen, STONE | maandag 12 april 2021 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 919x

1.332

Om er meer van te weten te komen zat er maar één ding op: een flink aantal schräa-sesies afluisteren en analyseren. Omdat het weekendweer vooral uitnodigde binnen te blijven, heb ik me er de afgelopen dagen maar eens aan gewaagd. Na 1.332 keer schrää te hebben doorstaan, denk ik dat ik een tipje van de sluier kan oplichten.

Komst man is de trigger

Het eerste dat me opviel is dat het geschrää niet uit de lucht komt vallen, het wordt nooit zomaar te pas en te onpas geuit. Altijd is de directe aanleiding de komst van het mannetje buiten op de tak. Het vrouwtje weet - zonder dat ze hem ziet - dat hij is het. Vergelijkbaar het maar met de voetstappen van je huisgenoten of collega's. Je weet bijna altijd wie eraan komt. Het maakt niet uit of hij prooi bij zich heeft, of niet. Ook wel logisch eigenlijk, want dat weet ze op voorhand niet. Ze begint dus nooit zomaar spontaan te roepen omdat haar maag begint te knorren.

6,4 keer per minuut

De frequentie en duur van een schrää-sessie is heel verschillend. Het varieert van 5 keer met een totale duur van 24 seconden tot 296 keer gedurende 33 minuten. Het gemiddelde per schrää-minuut bedroeg 6,4 keer. Het hoogste aantal keren per minuut was 29, bijna om de 2 seconden een keer.

Vooral overdag

Ook opvallend: overdag wordt er veel meer geschräät dan 's avonds en 's nachts.  In de nacht van 7 op 8 april - van 21:00 tot 07:00 uur - bijvoorbeeld, bezocht het mannetje 10 keer de kast, alle keren met prooi. Dat leverde slechts 172 schrääs op. Alleen al in de 2 uur en een kwartier tussen 11:30 en 13:45 op 11 april telde ik er 586, ruim 3 keer zoveel. En gecorrigeerd voor de tijd zelfs 15 keer zoveel. 

Prooi maakt niet uit.

Wat je misschien zou denken: hoe kleiner de prooi, hoe meer honger er overblijft, hoe meer geschrää. Dat lijkt niet zo te zijn, maar het is nog te vroeg voor stevige conclusies. Daarvoor is het nodig nog meer sessies te analyseren. Tijdstip van de dag en volgorde vertroebelen nu nog een beetje het zicht daarop. Gelukkig heb ik nog een week of twee voor er jongen zijn, dus dat moet lukken.

Wat zit erachter?

Mooi, zult u zeggen, al die cijfers. Maar wat zit erachter? Waarom zit er zoveel verschil tussen de duur, frequentie en het tijdstip? Ook voor een antwoord op die vraag is het nog wat te vroeg. Over twee weken weet ik meer. Maar dat er meer achter zit dan simpel: 'Hongerrrr!", die conclusie durf ik al wel te trekken. Ik kom er op terug!

En man?

Waar ik na 1.332 schrääs zo'n beetje gek werd van dat irritante, indringende geluid, lijkt man er zich niet veel van aan te trekken. Terwijl gisteren binnen in de kast het geschrää niet van de lucht was, bleef hij onverstoorbaar op zijn plek: het balkje onder het afdakje. Het geschrää leek tegen dovemansoren gericht. Misschien is dat ook maar de beste strategie: gewoon negeren. Anders word je er helemaal gek van, net als ik.

Frequentie per minuut op 7 april tussen 11.30 en 13.00 uur

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over