Door
Cees Witkamp
Medewerker Vogelbescherming
Geplaatst op 29 augustus 2023
In mijn eerste huis hier in Estland heb ik broedende boerenzwaluwen in de schuur. Het laatste jaar was het nog maar één paartje. Ik heb nu ook een ander huis. Mensen noemen het ’een object met potentie’, wat zoveel wil zeggen als dat er nog vreselijk veel moet gebeuren om er echt iets van te maken. Ik doe mijn best. Zo sloot ik in maart blijkbaar de schuurdeuren niet goed af. Bij mijn volgende bezoek in juni stonden de deuren halfopen.
Eerst dacht ik dat er bezoekers geweest waren die daar niets te zoeken hadden en stapte wat voorzichtig de schuur in. Direct vlogen er boven mijn hoofd twee boerenzwaluwen de schuur uit. Dat was leuk, er zat een boerenzwaluwnestje op een balk.
Maar, de zwaluwen waren niet gewend aan mij, en andersom ook niet. Ik heb dus beide schuurdeuren maar opengeklapt, zodat ik er normaal in kon en zij er dan normaal uit. Dat ging goed. Het gescheld als ik in de tuin liep werd minder, het alarmeren bleef wel maar ach, met elke buren heb je wel eens wat. Er vlogen minimaal twee jongen uit. Later heb ik de deuren op een grote kier gezet, en dat ging ook goed.
Toen ik er eind juli weer even was vlogen er drie zwaluwen rond. Alle drie waren het volwassen vogels, herkenbaar aan de lange staartpennen. Het kroost was blijkbaar elders. Het broedpaartje vloog de schuur in en uit. Het nest werd blijkbaar nog steeds gebruikt als rust- en slaapplaats. Tenminste, ik neem aan dat het het paartje was, want ik kan ze niet echt uit elkaar houden. Maar ze vlogen zo zelfverzekerd de schuur in, dat ik dacht: jullie horen daar vast thuis.
Nummer drie gedroeg zich heel anders. Hij vloog wel met het paartje mee, maar zodra die de schuur invlogen hield zij (of hij) in, bleef enige tijd voor de opening staan bidden, en vloog weer weg. Vanuit de schuur konden ze haar blijkbaar zien, want er werd gereageerd door te roepen. Maar het koste nummer drie wel een poging of vijf voordat zij het lef had de schuur in te vliegen. Of ze daarna gezellig met zijn drieën op het nest zaten weet ik niet, dat kon ik niet zien.
Het leek er dus op dat het paartje een nieuwe zwaluw de schuur binnengehaald had. Maar waarom? Was het niet zo gezellig meer met zijn tweeen? Behoefte aan een nieuwe relatievorm met drie? Was één van de twee zwak, ziek of misselijk? Ik weet het niet. Als het nu bij aanvang van het broedseizoen gebeurd was, had ik er nog iets van kunnen snappen. Gewoon, de klik was er niet, dus snel op zoek naar een ander voordat het broedseizoen voorbij is. Maar eind juli? Wie het weet, mag het zeggen.
Collega Jouke Altenburg van Vogelbescherming heeft naast zijn reguliere werk veel onderzoek gedaan naar boerenzwaluwen. Met vaak opzienbarende conclusies. Hij schreef op deze site zelf over deze ’hobby’.
Vandaag is zijn laatste dag bij Vogelbescherming. Ik draag dit blog dan ook aan hem op. Ik hoop dat hij hem nog even leest voor hij de deur achter zich dichttrekt en een antwoord heeft voor me. En anders wens ik hem heel veel plezier toe bij zijn boerenzwaluwonderzoek.
Waar hoor je nog het heldere 'grutto, grutto’? De vogels van het boerenland hebben onze hulp nodig, vóór de allerlaatste vogel of bloem verdwenen is. Onze inzet: meer natuurrijk boerenland.
Ook al zijn de boomklever en de boomkruiper schuwe vogels in de tuin en het bos; je krijgt ze in het vizier met een goede kijker. zoals de compacte Stern 8x32. Je kunt hem al scherp stellen vanaf 2 meter, dus zeer geschikt voor in de tuin.