Natuurorganisaties stappen naar de rechter om zoutwinning tegen te houden

Oproep aan waddenliefhebbers om laatste kans op verzet te steunen

De afgelopen jaren hebben de Waddenvereniging, Natuurmonumenten en Vogelbescherming herhaaldelijk de aandacht gevestigd op de negatieve gevolgen van zoutwinning onder de Waddenzee. Zowel voor- als tegenstanders erkennen dat de zoutwinning bodemdaling met zich meebrengt en de zandhonger van de Waddenzee verhoogt. Het Rijk en Frisia BV vinden de risico’s acceptabel, de natuurorganisaties vinden de Waddenzee té belangrijk om op het spel te zetten.

Meer afslag, minder wadvogels

Berekeningen hebben aangetoond dat er door zoutwinning een ‘kuil’ ontstaat van maximaal 15 miljoen m3 die vooral zand zal gaan onttrekken van de buitendelta bij het zeegat tussen Texel en Vlieland en de stranden van Vlieland en Terschelling. Zonder zoutwinning moet er de komende tien jaar al 30 miljoen m3 zand opgespoten worden om de eilandkoppen op z’n plek te houden. Alleen door veel meer zandsuppleties is extra afslag op de eilanden te voorkomen.

De grootste bodemdaling zal plaatsvinden bij de Ballastplaat. Dit is een langgerekte wadplaat, die door deze vorm, gecombineerd met een enorme voedselrijkdom heel belangrijk is voor bepaalde vogels. Geen enkele andere plek in de Waddenzee valt zo lang droog. Wadvogels als de kanoet en andere steltlopers maken daar dankbaar gebruik van: zij kunnen extra lang eten. Als door bodemdaling minder wadplaat droog valt gaat dat direct ten koste van deze wadvogels, omdat ze dan minder tijd krijgen om daar naar voedsel te zoeken.

De Ballastplaat is de laatste tien jaar ook uitgegroeid tot een belangrijk gebied voor ruiende bergeenden. Meer dan 60.000 werden daar in 2009 geteld. Eenden kunnen tijdens de rui van hun vleugelveren bijna een maand niet vliegen. Ze zijn dan erg kwetsbaar en zoeken rustige gebieden op. Ze komen op de Ballastplaat omdat hier veel voedsel te vinden is, zoals slijkgarnaaltjes. Bodemdaling kan een effect hebben op de samenstelling van de bodem en daarmee op de planten en dieren die hier voorkomen. Zo kan bodemdaling dit gebied dus ongeschikt maken voor ruiende bergeenden.

Rijk neemt geen verantwoordelijkheid

De natuurorganisaties betreuren het dat de overheid niet uit zichzelf verantwoordelijkheid heeft genomen voor het unieke natuurgebied. Arjan Berkhuysen, directeur Waddenvereniging: ‘Zoutwinning hoort niet onder de Waddenzee. Het feit dat we een natuurlijk Werelderfgoed voor de voordeur hebben liggen, biedt allerlei economische kansen. Kijk daar naar, in plaats van te investeren in ouderwetse mijnbouw.’ Zout weghalen onder het Werelderfgoed Waddenzee is ook volstrekt onnodig. Het kan gemakkelijk ergens anders worden gewonnen. In Duitsland wordt zout zelfs geloosd als afvalproduct.
 
Boren in een Werelderfgoed kan gewoon niet, dus blijven de natuurorganisaties daar tot het einde toe tegen vechten. Het beroep dient later dit jaar. Alleen met het winnen van de rechtszaak kan zoutwinning nog worden tegengehouden. Met de donaties van waddenliefhebbers op goedzout.nl wil de Waddenvereniging het juridisch verzet zo krachtig mogelijk maken.