Luisteren naar… de fluiter
Geplaatst op 14 april 2015
Een wel heel kenmerkende en makkelijk te herkennen zang is die van de fluiter. Al van verre hoor je vooral het einde van de zang, die versnelt tot een triller. Minder vaak hoor je het zachtere, aflopende tuuh…tuuh…tuuh…tuuh…, waar de vogel zijn naam aan te danken heeft.
De fluiter is verwant aan de fitis en tjiftjaf, maar duidelijk groter. Hij heeft een kenmerkende, spierwitte buik en is meestal helder geel op de keel en borst; ook heeft de fluiter erg lange vleugels.
De fluiter werd pas in de achttiende eeuw onderscheiden door de Engelse ornitholoog Gilbert White. In zijn nog steeds zeer leesbare en beroemde boek The Natural History and Antiquities of Selborn beschrijft hij dat er volgens hem drie soorten ‘willow wrens’ zijn… Inderdaad: fitis, tjiftjaf en fluiter.
De fluiter is een zomervogel die overwintert in Oost-Afrika. Hij zingt vooral in mei. Je moet hem zoeken in oudere, open loofbossen en gemengde bossen, met veel licht op de bodem.
Luister hier naar de fluiter. Na 48 seconden laat hij de fluittonen horen.
