Sociable Lapwing, Vanellus gregarius - Plevieren (Charadriidae)
De steppekievit broedt niet in Nederland en is slechts af en toe te zien als trekvogel. Het is een prachtige vogel met een opvallend koppatroon en een driekleurige bovenvleugel. De soort is internationaal ernstig bedreigd. Daarom is een uitgebreid plan opgezet om de steppekievit te beschermen, te beginnen met onderzoek naar de broed-, trek-, en overwinteringsgebieden van deze soort. Er is nog veel onbekend over deze soort, maar recente ontdekkingen van grote groepen steppekieviten en kleine toenames van het aantal broedparen in Kazachstan bieden hoop.
Typisch plevierenpostuur met korte snavel en nek, en lange poten. Adulte vogels in zomerkleed zijn grijsbruin met een zwarte buik en kastanjebruine onderbuik. De kop is opvallend getekend met een zwarte oogstreep en kruin, een witte wenkbrauwstreep en rossige wangen. In winterkleed zijn de vogels bruinig maar behouden de wenkbrauwstreep en zwarte kruin. Onvolwassen vogels zijn bruin met een vaag schubpatroon op de bovendelen en vaag gestreept op de borst.
Doorgaans zwijgzaam. In de broedgebieden is een raspend "kr-rretsj" te horen.
27-30 cm, spanwijdte 64-76 cm
Broedt van eind april tot begin juli. Heeft één legsel met 2-5 eieren. Broedduur 28-29 dagen. Broedhabitat voornamelijk licht begraasde steppes, vaak vlakbij dorpen. Broedt in losse, kleine kolonies. Vooral het vrouwtje broedt. Jongen vliegvlug na 35-40 dagen. Er is veel onderzoek naar het broedverlies in deze periode, dat te wijten is aan roofdieren (kraaiachtigen) maar ook vertrapping door vee.
Leeft in broedgebied op grassteppes in vooral Kazachstan, tijdens de trek op zandige vlaktes met korte begroeiing, droge weilanden en omgeploegde akkers. Overwintert op verbrande steppe en savanne, ongecultiveerde woeste gronden en zoutmoerassen, geregeld in de buurt van water. In Nederland te vinden in dergelijk leefgebied.
Voornamelijk insecten zoals sprinkhanen, kevers, en larven van nachtvlinders, maar ook spinnen en wormen. Heel af en toe enig plantaardig materiaal.
Wegtrek vanuit broedgebied in augustus - september. Trekt dan vanuit hoofdzakelijk Kazachstan via gebieden in Kirgizië, Tadzjikistan, Oezbekistan, Turkmenistan, Afghanistan, Armenië, Georgië, Azerbeidzjan, Iran, Irak, Saoedi-Arabië, Syrië, Turkije en Egypte naar zuidelijke overwinteringsgebieden in Israël, Eritrea, Soedan en Noordwest-India. Trekt meestal in kleine groepjes van 15-35. Maar op sommige verzamelplekken langs de trekweg in (veel) grotere groepen te zien.
Aantal broedparen |
Bron en meer waarnemingen: Waarneming.nl
Kan in principe overal verschijnen in Nederland, maar vaak op weilanden met kort gras of ruige grond, vaak in groep kieviten. Opmerkelijk genoeg meer dan de helft van de gevallen in midden-Nederland, tussen Amsterdam, Zwolle, Nijmegen en Den Bosch. Veertien gevallen langs de kust en elf rond Eindhoven en Roermond.
Steppekieviten komen in Europa alleen in Kazachstan en Rusland voor, in het gebied ten noorden van de Kaspische zee. Als dwaalgast zijn in diverse landen lage aantallen gemeld.
Populaties gaan hard achteruit en de soort is op internationaal niveau bestempeld als ernstig bedreigd (status: 'Critically endangered') door Birdlife en IUCN. Er zijn recentelijk wel meer broedparen ontdekt. Ondanks onderzoek is erg nog veel onbekend over de achteruitgang van deze soort. Een verband met het in cultuur brengen van de steppen en andere vormen van begrazing door het vee lijkt er wel te zijn (vertrapping), ook verdroging van het broedgebied kan een rol spelen. Jacht in het Midden-Oosten tijdens de trek speelt de soort ook parten. In Irak en Syrië is verder onderzoek en vogelbescherming nu onmogelijk.
De steppekievit is een beschermde inheemse vogelsoort. Net als alle andere vogels die van nature in het wild in Nederland voorkomen, zijn steppekieviten beschermd op grond van de Europese Vogelrichtlijn. De bescherming van de steppekievit wordt in Nederland geregeld door de Omgevingswet.
De wet verbiedt het om zonder omgevingsvergunning voor een flora- en fauna-activiteit:
Uitzonderingen op de vergunningplicht zijn opgenomen in de wet en bijbehorende uitvoeringsregelgeving. De provincie (en in sommige gevallen het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit) kan een omgevingsvergunning verlenen die toestaat in strijd met de verboden te handelen. Daarnaast kan de provincie (en in sommige gevallen het Rijk) vergunningvrije gevallen aanwijzen. Aan beide zijn strenge voorwaarden verbonden.
De wet bevat daarnaast algemene regels voor in het wild levende vogels:
Er zijn geen natuurgebieden voor deze soort aangewezen, omdat de soort slechts in beperkte mate in Nederland voorkomt.
© Foto's: AGAMI © Illustraties vogels: Elwin van der Kolk © Video's: Natuur Digitaal