Navigatie overslaan

Uitgevlogen

Steenuil

Uitgevlogen

Oehoe

Uitgevlogen

Vijver

Uitgevlogen

Kerkuil

Uitgevlogen

Koolmees

Uitgevlogen

Bosuil

Uitgevlogen

Torenvalk

Uitgevlogen

Boerenlandvogels

Uitgevlogen

Huismus

Uitgevlogen

Zeearend

Geen broedsel

Ooievaar

Geen broedsel

Merel

Geen broedsel

Visarend

Veelgestelde vragen

Heeft u een vraag over een van de Beleef de Lente vogelsoorten, die hier niet
beantwoord wordt? Stel hem op de webpagina van die soort (naast het live beeld).

Slechtvalk

Een overzicht van de afkortingen en hun betekenis vind je in dit weblog: https://www.vogelbescherming.nl/beleefdelente/blog/lezen/afkortingen-in-de-sv-chat

Bij de slechtvalken is vrouwtje een behoorlijk stuk groter en zwaarder dan het mannetje. Heeft de man een gewicht van 550 - 720 gr, het vrouwtje overtroeft hem met een gewicht tussen de 860 - 1100 gr. De man heeft een spanwijdte van 58 -65 cm, de vrouw van 67 - 80 cm.

Dat verschil in grootte en gewicht is vooral handig bij het vangen van prooien. Het vrouwtje vangt de grotere prooien (vooral duiven); het lichtere mannetje is wendbaarder en sneller in de lucht en vangt daardoor meestal kleinere maar snellere prooien.

De nestkast wordt elk jaar na afloop van het broedseizoen schoongemaakt. Prooiresten worden verwijderd en er wordt nieuw grind als bodembedekking gelegd.

Slechtvalken broeden van oorsprong op hooggelegen rotsen en geven dus de voorkeur aan een harde, steenachtige ondergrond. Bovendien eten ze vaak kleine steentjes, die helpen bij het vermalen en verteren van de prooien in hun maag. Daarom is een grindbodem voor deze soort ideaal.

 


De nestkast blijft permanent op de toren staan. Voordat het nieuwe broedseizoen begint, wordt hij gecontroleerd en schoongemaakt.


Echt ademhalen doet een embryo in het ei nog niet. Maar om te groeien heeft het wel zuurstof nodig. De eierschaal bevat duizenden kleine gaatjes. Deze minuscuul kleine poriën zorgen er voor dat er zuurstof in het ei terecht komt. De schaal van het ei laat dus lucht door, maar houdt bijvoorbeeld vocht tegen. Zo kan het ei ook niet uitdrogen.

Tijdens de ontwikkeling van het embryo groeit er een klein luchtzakje in het ei. Hoe langer het ei ligt, hoe groter het luchtzakje wordt. Als het kuiken bijna volgroeid is, komt het op een bepaalde manier in het ei te liggen, met snaveltje richting het luchtzakje. Wanneer het volgroeid is, prikt het kuikentje met zijn snaveltje in het luchtzakje en haalt het voor het eerst echt adem.

Vanaf dat moment kun je het jong ook in het ei al horen piepen. Vanaf dat moment duurt het nog ongeveer een dag voordat het jong ook werkelijk uit het ei kruipt.

 

Het licht dat je 's avonds in de nestkast ziet, is IR-licht (infrarood). Dat is voor vogels onzichtbaar. Voor hen lijkt het gewoon donker, maar dankzij dat speciale licht kunnen we ook 's nachts zien wat er in de kast gebeurt.

Inteelt komt voor. Uiteindelijk zullen deze broedsels op langere termijn voor een minder sterk nageslacht zorgen als dit in één bloedlijn vaker voorkomt. Een keer hoeft geen probleem te zijn. 


De karkassen worden door de slechtvalken op een door hun uitgekozen plek bewaard. Als er jongen zijn, dan is die plek in de nestkast. Als er geen jongen zijn is dat buiten de nestkast. 
Bij "onze" slechtvalken is dat op het dak van de toren.



In het blog over bejaarde vogels vind je niet alleen de leeftijd van de Slechtvalk maar van alle vogels die je bij Beleef de Lente kan zien. 

De Slechtvalk is in prinicipe alleen een aaseter voor zover het prooien betreft die ze zelf gevangen hebben en die door henzelf donker en koel opgeslagen zijn geweest.  Dus geen doodgereden of op andere wijze om het leven gekomen dieren.

Een ei is in principe legklaar 32 uur na de bevruchting. Echter het daadwerkelijke leggen valt en staat met allerlei factoren zoals daar zijn: klimaat, rust in de nestkast, verstoringen etc. Die 32 uur is de tijd tussen bevruchting en aankomst bij de cloaca. Normaal gesproken is het ongeveer 3!!! weken later dat er overgegaan wordt tot de eileg.

 

Dit kan voorkomen. Onder invloed van diverse hormonen (Follikel Stimulerend Hormoon, Progesteron en Luteiniserend Hormoon) komt in de eierstokken het follikel tot stand dat tijdens de ovulatie de eileider betreedt. Bij afwezigheid van sperma zal dit eitje onbevrucht gelegd worden.

Tot en met april is mogelijk. Maar of er hier een ei wordt gelegd, zullen we af moeten wachten gezien de onrust om de toren. 

DNA-onderzoek bij vogels - en dus ook Slechtvalken -  is zeker mogelijk. Naast geslachtsbepaling en het testen op ziekten is het ook mogelijk een zogeheten verwantschapsanalyse uit te voeren om te kijken of vogels familie zijn. Net zoals een mensenhaar DNA bevat geldt dit ook voor vogelveren.

Tijdens het eerste stadium van de meiose wordt het vrouwelijke geslachtshormoon progesteron geproduceerd. Via de productie van dit hormoon is het vrouwtje in staat invloed uit te oefenen op het geslacht van haar kuiken. Hogere progesteronspiegels in het plasma betekent meer vrouwelijke kuikens en omgekeerd. Ongeveer 2 tot 4 uur voor de ovulatie vindt de meiose 1 plaats met de progesteronproductie als enige folliculaire geslachtshormoonproductie.

In het blog  "Openingsscene"  zie je een hele uiteenzetting over het ei en hoe het zich ontwikkelt. Klik hier om dit blog te lezen.

 

De steentjes zullen het lichaam verlaten door de braakballen. 

Dat klopt. Roofvogels in het algemeen halen hun benodigde vocht voornamelijk uit de prooidieren die ze vangen. 

Het is bekend dat slechtvalken en andere vogels regelmatig steentjes eten. Dit doen ze onder meer om hun voedsel goed te laten vermalen, maar ook om grondstoffen (kalk e.d.) tot zich te nemen ter verkrijging van harde eierschalen. De restanten komen er met de braakballen weer uit.

Je moet de stenen zien als het nestmateriaal. In tegenstelling tot veel andere vogels besteden slechtvalken weinig aandacht aan het interieur van het nest. 

Aan die kant van de nestkast zit aan de voorzijde een stuk plank die aan die kant de ergste wind tegengaat en ook de zon draait over die kant door de kast heen. Vermoedelijk zullen ze daarom steeds voor die kant kiezen. Maar met zekerheid kunnen we dit nooit zeggen. We kunnen tenslotte niet in de koppies van dit stel kijken.

Midden jaren '80 werd er een verbod ingelast met betrekking tot landbouwgif, DDT enzovoorts, waardoor de ecologie herstelde. Met andere woorden, er ontstond weer genoeg gezond voedsel voor de slechtvalk. De eerste slechtvalken die weer opgemerkt werden waren vogels die in de eerste instantie als overwinteraar uit Scandinavië kwamen en hier voor nakomelingen hebben gezorgd.

Nee hoor, de slechtvalk legt graag haar eieren op dit soort stenen en ander ruw materiaal. Ze behandelt de eieren met de grootste zorgvuldigheid.

Het vrouwtje is een behoorlijk stuk groter dan het mannetje. Heeft de man een gewicht van 550 - 720 gr, het vrouwtje overtroeft hem met een gewicht tussen de 860 - 1100 gr. De man heeft een spanwijdte van 58 -65 cm, de vrouw van 67 - 80 cm.

De broedtijd van slechtvalken is ongeveer 29 - 32 dagen.

Slechtvalken vormen koppeltjes voor het leven en zullen in principe elk jaar naar dezelfde nestlocatie terugkeren. Indien er een territoriumstrijd zal plaatsvinden, waarbij bijvoorbeeld een "vijandig" koppel het nest wil opeisen zal er een harde strijd geleverd worden, mannetje tegen mannetje / vrouwtje tegen vrouwtje, waarbij - zoals gebruikelijk in de natuur- het recht van de sterkste zal gelden.

Man en vrouw slechtvalk broeden allebei en wisselen elkaar regelmatig af. Het ei moet uiteraard warm gehouden worden, maar ook beschermd worden tegen onder andere nestrovers. Denk in dit geval bijvoorbeeld aan kraaien, die graag eieren lusten.

Het eerste ei wordt doorgaans niet continue bebroed. In de meeste gevallen begint de echte bebroeding na de leg van het voorlaatste ei.

Er is een wezenlijk verschil in grootte van slechtvalken, gerelateerd aan hun woonomgeving. Slechtvalken in Siberie en Canada zijn gemiddeld een stuk groter dan hun Nederlandse familieleden. In Afrika zijn er soorten die niet meer dan 350 gram wegen t.o.v. de 700 - 1000 gram van onze valken. Elk van de 18 tot 20 wereldwijd voorkomende ondersoorten is uitstekend aangepast aan zijn/haar omgeving aangaande grootte, kleur enz.

Het Beleef de Lente slechtvalkenpaar broedt op de communicatietoren van Alticom nabij het dorpje De Mortel in Noord Brabant, op 130 meter hoogte.

De Slechtvalken waar we nu naar kijken hebben geen naam. Daarom zeggen we gewoon Man en Vrouw.

De Slechtvalk is een echte wereldburger: hij komt op alle continenten voor, met uitzondering van Antarctica. Er worden tussen 18 en 20 ondersoorten onderscheiden, die van elkaar in grootte, borstkleur en vorm van de nekvlek verschillen. Elke soort is uitstekend aan zijn leefmilieu aangepast. Sommige nestelen in de Canadese toendra, maar overwinteren boven het evenaarswoud. Andere soorten zijn thuis in de woestijnen van het Midden-Oosten of komen alleen voor in Australië of op de Falklandeilanden

Het mannetje en het wijfje zijn verschillend van grootte. Het mannetje is het kleinst. Hij is gemiddeld 40 cm lang van kop tot staart, zijn vleugelspanwijdte is 85 cm en hij weegt ongeveer 700 gram. Het vrouwtje is ongeveer 45 cm lang, heeft een vleugelspanwijdte van 115 cm en weegt gemiddeld 1 kg.

SLECHTVALK – Falco peregrinus. ‘Slecht’ betekent algemeen, gewoon, want de vogel was bij valkeniers een niet zeldzame soort, zoals ook uit de Duitse volksnaam Gemeiner Falck blijkt. Voordien zou de naam zijn afgeleid van slechten of slopen, de manier waarop de prooi wordt geslagen.