Zouden ze enig idee hebben?

Ronald van Harxen, STONE | zondag 21 april 2024 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 168x

Zouden ze enig idee hebben van wat zich daar in die vijf witte, eironde bolletjes afspeelt? Ik waag het te betwijfelen. Immers, hoe zouden ze het moeten weten? Het is - waarschijnlijk - voor beide de eerste keer, dus over voorkennis beschikken ze niet, laat staan dat ze uit eerdere ervaringen kunnen putten.

Niet voorgelicht

Bij onze soort worden we door onze ouders netjes voorgelicht, en ooievaars weten het uiteraard uit hoofde van hun functie. Maar uilen? Mochten onze ouders een steek hebben laten vallen, dan zijn er wel zussen of broers die ons voorgingen. Waar je de kunst kon afkijken. Had je ook die niet, of was je de oudste, dan waren er wel vriendinnen die er verstand van hadden, of dat meenden. Bij uilen is dat allemaal niet aan de orde. Ook een fenomeen als kraamschudden - oh, dat zat er in die dikke buik van jou! - is bij uilen onbekend. Dus ja, hoe zouden ze het moeten weten?  

Het lijkt er nog niet op

Wat het nog eens extra complicerend maakt, is dat er bij onze soort direct iets ligt wat vertedering oproept, wat armpjes en beentjes heeft, geluid maakt en (enigszins) op ons lijkt. En waarvan je onmiddellijk weet of het een meisje of een jongen is, zodat je als de sodeju de juiste kleur op de muren van de kinderkamer kunt aanbrengen. En - niet onbelangrijk voor (steen)uilen - muizen in de juiste kleur kunt laten bezorgen.

Nog geen warm gevoel

Bij uilen is van dat alles geen sprake. Plotseling liggen daar een aantal witte dingen. Als vrouw zijnde heb je waarschijnlijk nog wel enig vermoeden waar die vandaan komen, maar als man? Dat je daar dan ook niet direct een warm gevoel bij krijgt, snap ik wel. En dat daar over een aantal weken kleine uiltjes uit komen, je nageslacht? Je reinste complottheorie! 

Op zijn minst vergt het enig vermogen tot abstract denken (of, zo u wil, een grenzeloze fantasie): levenloos, rond, wit en hard verandert door erop te zitten in levend, veelvormig, roze en zacht. Geloof jij het (nog)?

En het was zo'n lief ding ...

Of aanstaande steenuilenmoeders ook last hebben van stemmingswisselingen zou een aardig onderwerp voor een afstudeerscriptie van de kraamvrouwenopleiding zijn, maar als steenuilenman moet je er maar mee zien te dealen: een vrouw die,  vastgeplakt aan die witte dingen, om de haverklap wat toegestopt wil krijgen en als ze niet direct op haar wenken bediend wordt, moord en brand schreeuwt. En het was zo'n lief ding toen je haar leerde kennen.

En dan moet je ook nog een warme belangstelling voor die witte gevallen aan de dag leggen. Nee, ik snap wel dat dat even tijd nodig heeft.

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over