Vanaf afgelopen zaterdag is het vrouwtje kerkuil blijven slapen in de nestkast. Luidt dit een nieuwe fase in voor dit nieuw samengesteld setje?
Foto André Eijkenaar
Blij verrast met de beelden. Yes! Twee slapende kerkuilen in
de nestkast. Ik vroeg me meteen af, zijn ze nu een setje? En wonen ze samen?
Hoe gaat het versieren de (balts) bij kerkuilen eigenlijk? Kijkers vroegen zich
af of onze man met zijn geschreeuw wel aantrekkelijk zou zijn voor de nieuwe
vrouw kerkuil? Waarom schreeuwt hij zo?
IJselijk luid gekrijs
Tegen het einde van hun eerste levensjaar zijn kerkuilen
geslachtsrijp. Vroeg in het voorjaar begint de balts (het versieren): een
ijselijk luid gekrijs van het mannetje. Het geluid (zang) is op honderden
meters afstand hoorbaar. U kunt het hier beluisteren: Roep.
De baltskreet laat hij elk jaar weer opnieuw horen, ook al
heeft hij een vrouwtje. Onze man was nog op zoek naar een vrouw en de roep was
dus bedoeld om haar te lokken en te laten zien ‘kijk eens, ik woon op een
prachtige plek in de hooiberg!’
Het mannetje geeft hiermee duidelijk zijn territorium aan.
De roep heeft nog een belangrijke functie, het stimuleert namelijk ook de
ontwikkeling van de eicellen van het vrouwtje kerkuil. Ja, hij is dus
aantrekkelijk voor zijn nieuwe vrouw.
Zij is van mij
Wat buiten het oog van de webcam heeft plaatsgevonden, zijn
de baltsvluchten. Hierbij vliegen het mannetje en vrouwtje achter elkaar aan en
laten daarbij veelvuldig vleugelklappen horen.
Zijn ze uitgevleugelklapt, dan volgt het vrouwtje het
mannetje naar de uitgekozen nestplaats, waar een attentie op haar wacht, een
muis. En dat is het moment waar we als volgers
van de kerkuil nu naar kijken, een nieuw paar. Ze laten er geen gras over
groeien en werken aan hun onderlinge paarband. Of ze ook gaan broeden, dat
moeten we afwachten, maar hun aanwezigheid is een gunstig voorteken.
In het volgende blog het vervolg….
Setje
De stichting Kerkuilenwerkgroep heeft tot doel het ‘beschermen van de kerkuil’ door ‘het geven van voorlichting en educatie, door het plaatsen van nestkasten en het verzamelen en registreren van gegevens’. De stichting is een overkoepelende landelijke organisatie met ongeveer 1.000 vrijwilligers, die werkzaam zijn in 16 regio’s die landelijk ruim 10.000 kerkuilnestkasten beheren en controleren. Dankzij de inspanningen van deze vrijwilligers en de medewerking van boeren en burgers is de broedpopulatie van kerkuilen toegenomen van ongeveer 100 broedparen eind jaren ’70 tot 3.000 nu. Meer weten?
Bezoek de website van Kerkuilenwerkgroep Nederland
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
