(W)onderwaterwereld

Roos Tol | woensdag 9 juni 2021 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 664x

In Sloot en Plas - Marius Andrianus Koekoek

Is het niet wonderlijk dat zelfs wanneer wij niets zien – geen rimpeling, geen waterbelletje, alleen maar de stille vlakke vijver die als een verlokkende zen-tuin tot rust maant – dat dan zelfs dit kleine stukje wereld barstensvol leven zit?

Een micro-wereld in het klein is het, inclusief oorlog, liefde, geboorte, dood en opstanding.

Spontane natuur

Aan waterplanten is het zuinig; heermoes (Equisetum arvense) doet het goed. Prima plant, heilzame plant ook, maar beetje intomen moet af en toe en dat doet de god van de vijver dan ook stelselmatig.

Je kan een tuin, een vijver, kant & klaar laten aanleggen, met alles erop en erin (niks mis mee); deze vijver is gegroeid, bijna zoals de larven uit de eitjes die hier later als imago (volwassen insect) na gedaanteverwisseling(en) hun weg in de wereld zullen zoeken.

Liefelijk…

De libellen (Odonata) die we in liefde gepaard zien vliegen boven het water, zetten hun eitjes af in of bij het water. Libellen eten insecten zoals muggen, in de vlucht. Tof!
Hun larven zijn echter vraatzuchtige loeders die ALLES vreten wat in hun roofmuiltje past, van kleine vissen en jonge kikkers tot salamanders.  

Onder de waterwantsen is de rugzwemmer of bootsman (Notonectidae), net als waterroofkever Geelgerande watertor (Dytiscus marginalis) die hier bevestigd waargenomen is, berucht om zijn felheid; deze felle jager op insecten en dieren op of onder het wateroppervlak kan venijnig bijten.
Het bootsmannetje zwemt inderdaad op zijn rug onder het wateroppervlak.

Net als de poelslak (Lymnaea stagnalis). Maar die schraapt gewoon vredig wat algen van planten en van de bodem. De poelslak loopt ondersteboven onder het wateroppervlak om zuurstof in te ademen via zijn onderzijde.

Gaia

Het fascinerende van zo’n waterwereld is ook het beseffen dat alles met alles samenhangt. Zonder onderwaterwereld geen bovenwaterwereld, zonder insecten geen grootgroeiend vogelgrut, enzoverder.
Ik heb hier nog geen tipje van de geheimen van de insecten rondom de vijver kunnen lichten – dat kan ik sowieso niet – maar het besef van al dit belangrijke leven maakt mij stil.

Stil als de vijver bij nacht.

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over