Weeksamenvatting week 4

Erik Petersen | zondag 30 maart 2025 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 64x

Mond op snavel beademing

Introductie:

Voordat ik jullie meeneem naar de bijzonderheden van deze week, kan ik alvast melden dat de kans op eieren, bijbehorende kuikens en juvenielen met de dag kleiner wordt. Ons valkensetje doet zijn best en zorgt er samen voor dat De Mortel hún Mortel blijft. Ze jagen regelmatig indringers weg, wat helaas niet bijdraagt aan de rust die nodig is om in ieder geval één eitje te produceren.

Dan maar een trip down memory lane. Of, om het in het Nederlands te zeggen, een diepe duik in de historische Slechtvalken-oceaan om oude en dierbare herinneringen op te halen uit de woelige baren. In de vorige weeksamenvatting kon je lezen dat er enkele jaren een dame met de naam S2 de Mortelscepter zwaaide. Hieronder neem ik je mee in het verhaal van S2. Een verhaal met een lach en een traan, maar voor altijd gegrift in het collectieve geheugen van de Mortelkijkers.

Het verhaal van S2:

Een van de meest geliefde dames (hoewel dat in eerste instantie niet zo was!) van De Mortel, S2, verscheen in 2007 en verdreef Ma (destijds de meest geliefde vrouwelijke Morteldame). Samen met Pa (haar mannelijke partner) had ze een paar fijne jaren met gemiddeld vier kuikens per jaar. Een sprookje dat duurde en duurde totdat...

Het was woensdag 27 juli 2011. Bij velen komt de liefde voor de slechtvalk in het algemeen, en voor S2 in het bijzonder, direct naar boven. S2 werd in goede conditie gevonden, maar met een ernstige verwonding aan haar vleugel in Gemert. Er werd onmiddellijk contact gezocht met een deskundige dierenarts. Uit röntgenfoto's bleek dat haar vleugel op meerdere plaatsen gebroken was. Maar wat zien we nog meer op de foto? Een hagelkorrel! Onze S2 was neergeschoten met een jachtgeweer! Er werd destijds aangifte gedaan, want het doden van roofvogels is een strafbaar feit. Helaas is de dader (laat ik die term maar gebruiken, want andere woorden zijn niet passend) nooit gepakt.

Terug naar S2:
Een vogel met een schotwond en meerdere breuken, dat klinkt als het einde en is dat ook altijd het geval in vergelijkbare situaties. Maar nu niet, hoor. Een operatie was mogelijk, al was de kans op succes klein. Dierenartsen Carolien Hommers en Dirk Riemersma voerde een ingewikkelde operatie uit die drie uur duurde. De kogel werd verwijderd en de vleugel extern gefixeerd met pennen, die vier tot zes weken moesten blijven zitten. Na de succesvolle operatie kwam S2 bij uit de narcose, maar dan ging het weer (bijna) mis. S2 stopte plots met ademen! Dankzij een alerte assistente kreeg S2 mond-op-snavelbeademing (en dit is geen grap) en een hartmassage van dierenarts Caroline, S2 kwam gelukkig weer bij en de operatie was alsnog geslaagd.

We zweven als een slechtvalk door de tijd en landen op zondag 31 juli 2011. S2 herstelde goed. Ze gedroeg zich rustig en had alweer een hele duif gegeten. Medicatie werd via haar voedsel toegediend: antibiotica en pijnstillers werden op een mals stukje vlees gedruppeld, zodat ze alles binnenkreeg. We letten erop dat ze niet te zwaar werd, anders zou ze nooit meer los van de grond komen. Intussen bleef ze rustig zitten en had ze geen idee dat er op en rond de toren concurrentie was voor haar Pa. Dat zou haar alleen maar onrustig maken. Pa bleek in de smaak te vallen bij nieuwe dames, maar sstt... dat mocht ze niet weten.

Weken en maanden verstrijken, en het herstel van S2 verloopt voorspoedig. Ze werd ondergebracht in een rustige omgeving, waar ze verder kon herstellen en ruien. In september van dat jaar werd ze overgebracht naar een valkenier voor de laatste fase van haar revalidatie. Hier werd haar conditie, die door gevangenschap achteruit was gegaan, weer op peil gebracht, zodat ze later zelfstandig prooien zou kunnen vangen. De valkenier wachtte tot haar laatste vleugelpennen volgroeid waren. Alles wees erop dat ze weer goed kon vliegen en binnenkort vrijgelaten kon worden.

Maar dan slaat het noodlot toe. Op een ochtend werd S2 dood aangetroffen. De dag ervoor was ze nog helemaal fit. Dierenarts Carolien Hommers constateerde dat de oorzaak een invasie van maden (Myiasis) was rond en in haar cloaca. Maandenlang was er keihard gewerkt aan haar herstel, ze was bijna klaar om voor een groot publiek haar vrijheid terug te krijgen en dan gebeurd dit!

Een mooi verhaal (hier is het gehele verhaal te vinden) heeft niet altijd een goed einde. De liefde, kennis en passie voor dieren hebben er bijna voor gezorgd dat S2 weer terug de natuur in kon. Helaas bleef het bij 'bijna'. Maar de herinneringen blijven, want die overleven alles. Een memorabele dame is niet meer, maar op de thermiek van het verleden zweven we weer terug naar het heden... een vlucht van ruim 14 jaar... geniet maar even van het zweven en neem uw tijd!

De weeksamenvatting

Deze week is het geen 'Luctor et Eimergo' (vrij vertaald: "ik worstel en kom niet echt boven"). Ons koppel doet er alles aan om de lente in de majestueuze toren door te brengen. Waar we eerst nog verliefd waren op onze dame 4NL, kijken we nu soms (bijna) verlangend naar een andere vrouwelijke valk die wél voor nageslacht kan zorgen. Maar ligt het wel aan 4NL? Of zou het kunnen dat BUS ergens de spreekwoordelijke bus gemist heeft in zijn deel van het voortplantingsproces? Het antwoord is nee, want dan zou 4NL wel (onbevruchte) eieren leggen.

Ook deze week was er volop actie. Afgelopen vrijdag paarde het koppel drie keer in slechts 22 minuten. Een bovenmenselijke... nee, bovenslechtvalkse prestatie! Maar vooralsnog leidt dit alleen tot versterking van hun band en niet tot de gewenste uitbreiding van het nest.

De Slechtvalkenbingokaart is opnieuw volledig gevuld: paringen, overdracht van prooitjes van BUS naar 4NL, eindeloos kuilen graven om een mooi ovaal nest te vormen, en zo nu en dan een robbertje vechten om te laten zien wie de baas (of bazin) van De Mortel is. Voor nu zijn en blijven dat nog steeds 4NL en BUS.

Afronding:

We blijven kijken en genieten van wat we voorgeschoteld krijgen. Het blijft een prachtig schouwspel en soms, dankzij de zoomfunctie, kunnen we bijna het DNA van onze slechtvalken zien. Zo haarscherp zijn de beelden!

Dank voor het lezen van deze weeksamenvatting.

Carpe diem! Geniet ervan, en laten we hopen op verdere voorspoed. Tot volgende week!

S2. Direct na de operatie!

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over