En daar is alweer de 10e weeksamenvatting van de slechtvalken bij het Rijksmuseum. Het gaat nu super hard. Ze hebben nu een ring, loeren regelmatig naar buiten en willen zich kwalificeren voor het Open NK Roosterklimmen. Weer veel leesplezier gewenst.
Ik kan het........ nog net niet!
Bling bling maandag!
Afgelopen maandag was het eindelijk zover en kregen de kuuks eindelijk hun ringen. Helaas konden we dit jaar hierbij niet live aanwezig zijn middels cambeelden, maar ze hebben eindelijk hun ringen. Naast een kleine ring met allemaal ieniemienie cijfers die wij toch niet kunnen lezen, hebben ze nu respectievelijk HCO (het menneke), HCS (vrouwtje) en HCL (en ook vrouwtje) aan hun poot. Is HCL van nature een zuur type? Nee, maar de scheikundige benaming van zoutzuur is HCl, maar dan met een kleine "l" en vandaar dit korte gedachtespinsel. Wist je trouwens dat de ringer ook veel meer zaken meet dan alleen het gewicht? Ook vleugellengte, staartlengte en pootlengte is aan zijn nauwkeurig meetonderzoek onderhevig. Na het ringen zagen we de Valkendrie-eenheid zo plat als een dubbeltje (voor de jonge lezer, dit is een munteenheid van de vorige eeuw en was ongeveer 5 Eurocent waard) op de steentjes liggen en met de uitdrukkelijke wens niet gezien te worden. Maar het is dan echt geen traumatische ervaring voor slechtvalken het ringen? Tuurlijk, op het moment suprême hangen de kuuks de slingers niet uit, maar ze zijn het na enkele uren allang weer vergeten. Zeker als beide ouders in de rij staan om troostvoedsel te brengen sta je als de wiedeweerga weer op beide geringde poten. Waarom de Slechtvalken een ring krijgen lees je hier. Dit is een blog van vorig jaar, maar is nog actueel qua ringinformatie.
We worden al groot......
Dan heb je aan je poten stoere ringen, kun je al net over het randje naar buiten kijken en denk je dat je klaar bent voor de halve finale van het Open Nederlands kampioenschap Roosterspringen. Terwijl je beide zusjes heerlijk aan de kakelverse Halsbandparkiet zitten waag je als kleinste van het stel de sprong en hoop je een finaleplek te behalen. Helaas was het deze keer onvoldoende voor eremetaal, maar de afzet en de sprong waren mooi en je durfde het toch maar!
Mantelen, dat gaat eerdaags gebeuren!
Nu prikken HCO, HCL en HCS nog keurig op een rijtje een vorkje dat is aangeboden door de ouders, maar dat gaat snel veranderen. Binnen niet al te lange tijd is het voeren voorbij en krijgen NS en BVE niet eens meer de tijd en gelegenheid om de geslagen prooien in stukjes op te dienen, maar worden ze weggekaapt en gaat diegene die het gelukt is om de prooi af te pakken mantelen. Dit is als het ware een soort paraplu maken van je vleugels en op die wijze je vers gekaapte prooi beschermen. En dan maar hopen dat je broer en/of zus je voor de rest met rust gaat laten, maar dat zal niet altijd het geval zijn. We zien deze week al dat hele poten (met ringen) naar binnen gaan. Geen zorgen want die ring komt er met een braakbal vanzelf weer uit.
Kort bericht van De Mortel
In een parkeergarage hoorde ik van een man in een lange regenjas met een capuchon volledig over zijn hoofd getrokken dat het op De Mortel nog prima gaat en dat M en V nog altijd de Mortelscepter zwaaien. Goed nieuws en we zien ze echt wel weer volgens jaar. PS: Het was een vaste kijkster, naam bekend al hier!
Afronding:
Een week van veel ontwikkelingen die elkaar in rap tempo opvolgen, maar we hebben nog wel even tijd om van het vijftal te genieten. Carpe Diem, geniet er van en hopen op verdere voorspoed. Tot volgende week!
Nu nog netjes wachten, maar dat is straks niet meer het geval!
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
