Vliegen geen kunst

Christ Grootzwagers | woensdag 16 juni 2021 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 519x

Vleugels

Met onze armen komen we nergens, dat geldt ook voor de voorpoten van dieren. De voorpoten van een vogel, dat is een heel ander verhaal. Ken je nog het beeld van de jonge kuikens, dan herken je daar gewoon een arm in. Wij hebben echter zware botten, de vogel heeft holle botten en dat scheelt al een heel stuk. Gewicht speelt een belangrijke rol, men spreekt niet voor niets over zo licht als een veertje.

Spieren

Vergeleken met onze spiermassa is een vogel een machtige bodybuilder. Zijn voorpoten, de vleugels dus bestaan uit een geweldige spiermassa. Zo sterk dat ze daarmee de lucht als het ware naar beneden drukken. Dat gaat gepaard met enorme krachten en vraagt veel energie.

Vorm

Hoe snijd je zo door de lucht, dat vereist een bijzondere vorm van je vleugel. Een techniek die vliegtuigbouwers hebben overgenomen, afgekeken van vogels. vogels hebben aan de bovenkant bolle vleugels, zo ontstaat er minder weerstand. Aan de onderkant zijn ze haast helemaal plat. Door het op en neer bewegen  drukt de vogel zich als het ware omhoog.

Energie

Vooral het opstijgen kost veel kracht, dus energie. Dus starten vanaf een hoge positie, zoals vanaf de watertoren is superbesparend. Je glijdt als het ware door de lucht en wint vanzelf hoogte. De ouders hier demonstreren  dat dagelijks en landen feilloos op de rand. Hoe gaat dat dadelijk met ons jonge trio, met vallen en opstaan? Een groot hoogteverschil doet dan wonderen.

Stuntwerk

Zondagavond zagen we al de eerste stunt, eentje ging over de rand en wist gelukkig terug te klimmen. Soms is uitvliegen geen kunst, maar een ongelukje. Toch leveren  de jonge torenvalken een grote prestatie, van grote hoogte verlaten ze hun vertrouwde kast. Vaak keren ze nog terug naar hun vertrouwde omgeving. Helemaal zeker is dat echter niet, soms is weg echt weg.

Toekomst ongewis

Nog een aantal weken zal de familie met elkaar optrekken en dan worden familiebanden verbroken. De jonge torenvalken gaan dan hun eigen weg, soms trekken ze 150 kilometer van hun geboorteplek vandaan. Niet meer samen, maar onafhankelijk van elkaar. Ook vrouw trekt later in het jaar weg naar het zuiden. Man blijft in veel gevallen alleen achter en bewaakt de kast, wachtend op vrouw die in het vroege voorjaar terug komt. Dan begint het verhaal weer van voren af aan. Beleef het mee, het worden spannende momenten, momenten van een lach en bij sommigen een traan.

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over